Groete uit die baarmoeder, waar ons wag op die volgende onverkwiklike telg

Goeie môre

Ek is reeds teen eerste lig gister op stemdag by die uitslagsentrum in Tshwane. Maar duidelik nie vroeg genoeg om voor Jesse Duarte gesig te wys nie. As deel van die media-kontingent word ek soos 'n onseker Afrikanerbees gerangeer na 'n ingang êrens diep suid. Duarte, in madeliefie-geel en skakerings van groen krimpelien, maak gebruik van 'n meer onmiddellike ingang, en sy kry letterlik 'n rooi tapyt om die politieke arena te betree. Luthulihuis-adel.

Die OVK het duidelik nie 'n sent probeer bespaar op die geleentheid nie. Die ontbyt is op die huis en vyfster. Die internet vinnig en die toegangsreëlings burokraties maar soomloos. 'n Vrou neem my temperatuur en verklaar my “hot” op 36.3 °C, wat my al die selfvertroue gee wat ek vandag nodig het. In my gemoed vrees ek dat Herman Mashaba ook by haar skandeerder gaan verbyloop, want haar aksent klink baie soos dié van 'n migrant uit Wes-Afrika.  Op die onderste vloer is 'n koffiemasjien wat cappuccino’s maak, gratis en verniet! My Skepper leef, dink ek ná die derde koppie in 20 minute...

Deel