ANDERKANT MET ANESCA SMITH

Peter Jones is dood. Maar sy stem oor ’n gelyke samelewing leef voort.

ANESCA SMITH bring hulde aan ’n anti-apartheidsaktivis en vertel van die liefde en verdriet, maar ook woede wat haar oorweldig het toe sy Woensdagaand van sy dood gehoor het. DEBORAH STEINMAIR vertel ook meer oor die Boeke- en Vrye Tyd stories in ons jongste uitgawe.

18 Februarie 2023
Daagliks
5 min om te lees

Die nuus van Peter Jones se heengaan dié week het my heeltemal oorweldig. Dié dag, duisende kilometers ver van Suid-Afrika in my ateljee, kon ek geen steek werk verrig nie.

Jones was saam met Steve Biko toe die twee anti-apartheidsaktiviste in Augustus 1977 by ’n padblokkade deur die apartheidspolisie in hegtenis geneem is. Daar word dikwels na hom verwys as “die laaste man wat Steve Biko lewend gesien het”.

Ek het Jones een keer ontmoet. Wel, eintlik twee keer toe hy en sy vrou – die mediapersoonlikheid Ingrid Jones, wat ’n sterk en onafhanklike vrou in haar eie reg is – Europa in die lente van 2018 besoek het. (Ingrid Jones het al vir Vrye Weekblad geskryf en neem volgende naweek aan ons Stilbaai-boekefees deel. – Red.)

Die eerste keer het ons op ’n snikhete dag saam na ’n uitstalling van die Suid-Afrikaanse kunstenaar Neo Matloga se werk in Amsterdam gaan kyk. ’n Paar dae later het hulle by my huis in Arnhem langs gekom en tot skemeraand gekuier. Ek het dié dag nog outydse crêpes Suzette met roomys vir nagereg gemaak – iets wat vinnig berei kon word en my nie te lank van die lekker gesels sou weghou nie.

Toe ek Woensdagaand die nuus oor Jones se heengaan hoor, was ek oorweldig deur liefde en verdriet. Maar ook onverwagse emosies, soos woede. Vir dít waarvoor hulle gestaan het, maar wat nog steeds nie behaal is nie. Nie in Suid-Afrika nie, maar ook nie in die res van die wêreld nie.

Ek lees byvoorbeeld in The New York Times oor een van my gunstelingontwerpers, Stella Jean, wat tans op ’n hongerstaking is. Jean – half-Italiaans en half-Haïtiaans – het vanaf 2013 in die modewêreld naam gemaak. Sy is die eerste en enigste lid van die Camera Nazionale della Moda Italiana – die organisasie agter die Milaan-modeweek. Sy veg al jare teen die gebrek aan ondersteuning vir swart ontwerpers in Italië, maar dit val skynbaar op dowe ore. Vandaar die hongerstaking.

Jones is dood. Biko is dood. Maar hul stemme oor ’n gelyke samelewing leef voort en dit gun ons geen rus nie.

Groete
Anesca

Ses dae voor ons Stilbaai-boekefees

Daar is nog plek vir ons boekefees se spitbraai Vrydagaand 19:00 by die rolbal-klubhuis waar jy ’n paar bolle kan rol met Max, Anneliese, Anastasia en Piet. Heelwat van Saterdag se skrywers gaan ook hier wees, so hier’s jou kans om met hulle te gesels oor hul skryfwerk.

Jy hoef nie hul boeke saambring om te laat teken nie, dit kan jy Saterdag doen in die tent wat ons weer net soos verlede jaar langs die Baptistekerk opslaan. Die boeke van al die skrywers wat hier optree, sal te koop wees, en so ook die voorafgaande 12 maande se topverkopers (deur ander skrywers).

Vir dié wat wil weet waarom ons nie die spitbraai by ons venue hou nie, maar by die rolbal-klubhuis: Ons mag nie alkohol by die kerk bedien nie.

By die baie gesellige rolbalklub is daar ’n kontantkroeg met ’n voorraad wat enige grootte dors sal les (net nie die dieper dors nie).

– Elna van der Merwe

* Vir nog inligting oor die boekefees en die volledige program, kliek hier.

* En om te bespreek, kliek hier.

Ons het vandeesweek ’n lekker uiteenlopende aanbieding vir boekvrate, bankpatats en lewensgenieters. Lees oor die jongste boeke, ’n opspraakwekkende uitstalling deur ’n Hertzogpryswenner vir letterkunde, mieliepoffers, ’n taaierige Zoom-begrafnis, Madonna se nuwe voorkoms en baie meer. Dit sal jou vir ’n rukkie laat vergeet van beurtkrag en vae staatsredes.