Max du Preez | Die herrie rondom die rolbalklub van Papenfusburg
Die rolbalklub van Papenfusburg is al 105 jaar oud. Dit was altyd ’n belangrike instelling in die dorp en omgewing, na aan die hart van die gemeenskap; die dominee, die skoolhoof, die prokureur, die veearts en die vooraanstaandes van die Afrikaanse Christelike Vrouevereniging en hulle gades was tradisioneel almal lede.
Soos Afrikaners graag doen, is dit ’n goed gereguleerde klub met ’n grondwet en ’n beheerliggaam wat uit lede en oudlede bestaan, bekend as Oupaap.
Maar ná 1994, en veral die laaste 10 jaar, het al hoe meer bruin en swart Papies, soos die mense van Papenfusburg na hulle self verwys, by die klub begin aansluit. Volgens ingeligte bronne is daar deesdae boonop ’n spul liberaliste, homoseksuele en ander flentergat-andersdenkendes wat op die dorp die bolle rol.
Nou is daar ’n herrie op die dorp. Die voorsitter van Oupaap, Johan Genis, is woedend omdat die nuwe president van die klub, Willem de Winnaar, voorstel dat die artikel in die grondwet wat voorskryf dat alle spelers ten alle tye wit klere moet dra en dat elke vergadering met ’n gebed in Afrikaans begin, gewysig word.
Dié wysiging moet geskrap word, of De Winnaar se kop moet waai, sê Genis. Dis pure politieke korrektheid, sê hy. Hy vermoed boonop De Winnaar het die ander dag ’n brandewyn-en-coke met klubgeld in die klubhuiskroeg vir een van sy ondersteuners gekoop.
Veral die nuwe swart en bruin klublede sien nie die belangrikheid van wit klere in nie, en daar is twee Moslems en ’n Jood op die dorp wat sê hulle voel uitgesluit as daar gebid word.
Maar Genis is ’n ou hand in die politiek. Hy praat met groot sekerheid en welsprekendheid van waardes en tradisies, van grondwetlikheid.
Hy het gou seker gemaak die plaaslike koerant, Die Paaper, is aan sy kant. Hy reël dat sy ondersteuners daagliks briewe aan Die Paaper stuur om sy kritici te beswadder en het selfs ’n nefie stilletjies gehuur om filmpies te maak waarin hy wat Genis is as ’n dapper ridder op ’n wit perd met ’n vlymende swaard uitgebeeld word.
De Winnaar-ondersteuners sê Genis en sy Oupaap-komitee moet eers almal raadpleeg, hulle kan nie sommer net dekrete uitvaardig nie. Ons is nie almal so nie, sê hulle.
Siestog, sê Genis, julle verstaan nie die demokrasie nie. Ek is met ’n goeie meerderheid tot voorsitter van Oupaap verkies; dus is my stem Oupaap se stem.
L’Oupaap, c’est moi.
Politieke ontleders meen Genis het inderdaad baie steun in die Oupaap-gemeenskap, want verreweg die meeste Oupaap-lede kom uit die dae toe klere nog spierwit was en Liewe Jesus Afrikaans verkies het. Die meeste van hulle is ouer as 50.
Daar is nog te min van die nuwe, post-1994-lede in Oupaap om regtig ’n bepalende invloed te kan hê, sê die ontleders.
Die dwarstrekkerige koerant Vrye Weeklaag het nou in redaksionele kommentaar die vraag gevra of Oupaap, soos dit nou saamgestel is, nie eerder maar net ’n sosiale klub moet word nie.
Is Oupaap dan nou belangriker as die rolbalklub self?
Wanneer die Oupaaplede dié week oor die mosies en teenmosies gaan stem, skryf die koerant, moet hulle onthou dat hulle geledere meestal die verlede verteenwoordig – Genis self het al in 1975 opgehou rolbal speel.
As hulle regtig die belange van die klub op die hart dra, sal hulle erkenning daaraan gee dat die klub nie meer dieselfde instelling is of behoort te wees wat dit in die 1970’s was nie. Papenfusburg self is lankal nie meer die ou kakkerige Boeredorpie van die 1970’s nie.
En hulle moet reguit aan Genis en Kie sê die feit dat hulle eens as bestuur gekies is, beteken nie dat hulle net hulle eie koppe kan volg en nie met Oupaaplede hoef te konsulteer nie, skryf Vrye Weeklaag.
Dit is immers ’n trotse rolbalklub, nie sommer net iets soos ’n universiteit nie.
Om kommentaar te lewer op hierdie artikel, registreer (dis vinnig en gratis) of meld aan.
Lees eers Vrye Weekblad se Kommentaarbeleid voor jy kommentaar lewer.