Konflik dwing Soedan na hongersnood

VOEDSELNOOD

Konflik dwing Soedan na hongersnood

Die oorlog tussen die weermag en die paramilitêre Rapid Support Forces het burgerlikes gedood en lewens ​​op 'n reuse skaal verwoes. Sowat 18 miljoen mense, insluitend 3,6 miljoen kinders, is erg verhonger. OLIVER KIPTOO KIRUI, mede-outeur van die Nasionale Huishoudelike Peiling in Soedan, bied insig in die omvang van die voedselnood.

  • 21 Junie 2024
  • Internasionaal
  • 4 min om te lees
  • artikel 11 van 28
  • Oliver Kiptoo Kirui
Image: ANGELA TUCK

AKUTE voedselonsekerheid word aan 'n allerweë aanvaarde klassifikasie van vyf stadiums gemeet. Dit neem in grade van ernstigheid van “minimaal" tot “gestres", “krisis", “nood" en “hongersnood" toe. Hierdie skaal het ten doel om regerings en ander humanitêre rolspelers te help om 'n situasie vinnig te verstaan ​​en op te tree.

Soedan se voedselsekerheid het weens voortdurende konflik en ekonomiese agteruitgang drasties vererger. Sedert die middel van 2024 staar hoë vlakke van akute voedselonsekerheid meer as 20,3 miljoen mense (meer as 42% van die bevolking) in die gesig.

Sommige is in die krisisstadium. Ander is in die noodfase. Dit dui op ernstige voedseltekorte en wydverspreide honger.

Landelike huishoudings word veral swaar getref weens ontwrigte landbou-aktiwiteite, beperkte toegang tot markte en stygende voedselpryse. Saam het hierdie faktore huishoudelike voedselsekerheid ernstig beïnvloed, veral in konflikgebiede.


Read this article in English:


Die konflik het landbouproduksie en handelsroetes ontwrig. Terselfdertyd het die ekonomiese krisis weens die oorlog tot hiperinflasie gelei, met voedselpryse wat tot 350% bo die vyfjaargemiddelde gestyg het. Baie mense kan nie kos bekostig nie.

Landelike gebiede is veral swaar getref. Tot 40% van boerdery-huishoudings het nie hulle grond vir aanplanting bewerk nie. En diegene wat dit wel gedoen het, kon weens onsekerheid nie plant of oes nie. Kos het baie skaarser geword.  

Die konflik het mense ook ontheem en Soedan beleef die hoogste ontheemdingskrisis ter wêreld. Dit het voedselbronne verder onder druk geplaas, omdat ontheemde bevolkings skuiling soek in streke waar hulpbronne reeds skaars is.

Hoe groot is die omvang van die nood?

Die jongste VN-verslae dui op 'n humanitêre krisis. Ongeveer 9,2 miljoen mense is sedert middel 2023 ontheem. Toegang tot voedsel bly 'n kritieke behoefte, veral in Darfoer en Kordofan. Stygende vlakke van honger en ernstige akute wanvoeding sal na verwagting meer sterftes meebring as daar nie dringend opgetree word nie.

In 'n onlangse IFPRI-UNDP-ontleding het meer as die helfte van landelike huishoudings aangedui dat hulle minder kos verbruik – byvoorbeeld deur maaltye oor te slaan of maaltydgroottes te verklein. Dit benadruk die dringende behoefte aan onmiddellike en volgehoue ​​humanitêre hulp.

Ontheemding en voedselonsekerheid in Soedan is erger as ooit tevore. Die ontwrigting van lewens ​​en markte het meegebring dat miljoene mense desperaat hulp nodig het.

Die VN benadruk die behoefte aan dringende en omvattende humanitêre ingryping om 'n volskaalse hongersnood te voorkom. Die hoë voorkoms van ernstige akute wanvoeding onder kinders is veral kommerwekkend. Dit dui op 'n dreigende openbare gesondheidsramp.

Voedselkwesbaarheid voor die oorlog

Voedselsekerheidsuitdagings het Soedan reeds voor die huidige konflik in die gesig gestaar. Dit het ekonomiese onstabiliteit, hoë inflasie en gereelde klimaatskokke soos droogtes en vloede ingesluit. Landbouproduksie was dikwels ondergemiddeld. Baie streke was afhanklik van voedselinvoer, wat geredelik deur logistieke uitdagings ontwrig is.

Voor die oorlog het landelike huishoudings te kampe gehad met swak infrastruktuur, 'n gebrek aan landbou-insette en beperkte uitbreidingsdienste. Die huidige konflik het hulle selfs meer kwesbaar gemaak.

Soedan se landbousektor het met talle probleme gesukkel, soos verouderde boerderypraktyke, gebrek aan investering en onvoldoende infrastruktuur. Gereelde klimaatskokke, soos droogtes en vloede, het bygedra tot hierdie kwessies, wat tot chroniese voedselproduksietekorte gelei het. 

Ekonomiese beleid en politieke onstabiliteit het reeds Soedan se vermoë om voedsel in te voer verswak, wat die land baie afhanklik van wisselvallige plaaslike produksie maak.

Plaaslike en internasionale reaksie

Groter toegang tot krediet, beter boerderytegnieke, meer omvattende maatskaplike beskerming en veerkragtige infrastruktuur kan help om langtermyn-voedselsekerheid te bou.

Goed gekoördineerde humanitêre bystand wat die mees kwesbare bevolkings bereik, is noodsaaklik vir onmiddellike verligting en herstel.

Die plaaslike en internasionale reaksie moet robuus en veelvlakkig wees. Dit sluit in:

Onmiddellike humanitêre hulp: Vinnige ontplooiing van voedselhulp en voedingsondersteuning is van kardinale belang. Dit sluit die opening en instandhouding van veilige humanitêre korridors vir ononderbroke hulpverlening in. Onmiddellike optrede is nodig om hongersnood te voorkom en wanvoedingsyfers te verlaag, veral onder kinders en ander kwesbare groepe.

Ondersteuning vir landbouproduksie: Om boere van saad, gereedskap en opleiding te voorsien, kan help om plaaslike voedselproduksie en boere se veerkragtigheid te verhoog. Inisiatiewe om waterbestuur en besproeiingsinfrastruktuur te verbeter is ook noodsaaklik. Langtermyn-beleggings in volhoubare boerderypraktyke en infrastruktuur is nodig om die landbousektor te herbou en te stabiliseer.

Ekonomiese ondersteuning: Stabilisering van die ekonomie deur finansiële hulp, die verlaging van inflasie en om die beskikbaarheid te versker van bekostigbare basiese goedere kan die krisis temper. Ekonomiese ingrypings moet fokus op die ondersteuning van mense se heenkome ​​en die verbetering van marktoegang om kos meer bekostigbaar en beskikbaar te maak.

Konflikoplossing en sekuriteit: Pogings om die konflik te bemiddel en vrede te bewerkstellig is van kardinale belang om veilige toegang vir humanitêre pogings te bewerkstellig. Dit sal mense ook in staat stel om na hulle vorige heenkome ​​terug te keer. Sonder 'n oplossing vir die konflik kan volhoubare voedselsekerheid nie bereik word nie. Vredesinisiatiewe moet geprioritiseer word om 'n stabiele omgewing vir herstel te skep.

Internasionale koördinasie: 'n Gekoördineerde internasionale reaksie is nodig om doeltreffende gebruik van hulpbronne te verseker en die behoeftes van ontheemde bevolkings aan te pak. Samewerking en die deel van hulpbronne tussen humanitêre rolspelers kan die doeltreffendheid van hulpverlening verbeter en verseker dat bystand diegene bereik wat dit die nodigste het.

Hierdie artikel is oorspronklik in The Conversation gepubliseer. 

The Conversation

♦ VWB ♦


NEEM DEEL AAN DIE GESPREK: Gaan na heel onder op die bladsy om op hierdie nuusbrief kommentaar te lewer. Ons hoor graag van jou.

Speech Bubbles

Om kommentaar te lewer op hierdie artikel, registreer (dis vinnig en gratis) of meld aan.

Lees eers Vrye Weekblad se Kommentaarbeleid voor jy kommentaar lewer.