Gesprekke is nou van ’n ander wêreld

GESPREKKE soos ons dit geken het, is nie meer nie.

In die ou normaal het geprekvoering beteken dat jy saam praat met ander, van aangesig tot aangesig, oog tot oog, met alles wat daarmee saamgaan: gesigsuitdrukkings, handgebare, en lyftaal. Toe kon mens  jouself in 'n gesprek inleef, erns daarmee maak, en geniet. Jy kon dit op enige plek doen, in die verbyloop, om 'n tafel, by 'n byeenkoms; soms net om te klets, soms met groot erns, intens, maar ten minste saam met iemand.

Maar nou is ons in gesprekke van 'n ander wêreld wat begin het met die Covid-afsluiting van mekaar in 2020. Dit is anderwêreldse maniere van praat. Dis die wêreld van praat op 'n skerm. Een groot gesig op 'n skerm voor jou, en jou eie langsaan. Of joune in 'n klein raampie, met talle ander soortgelyke raampies: gesigloses, mense in letters of name. Jy praat as 'n skermgesig, met jou naam onder, en 'n  raampie wat flikker sodat almal weet dis jy wat praat; met of sonder jou skermdeling-teks waaroor jy praat...