’n Gelukskoot in my huwelik is dat ek en my man verbasend veel gemeen het vir mense uit verskillende kulture. Maar daar is ook dinge waaroor ons hemelsbreed verskil – soos ’n besef van tyd.
Só verkies hy om altyd eerder te vroeg as te laat te wees. Om dié rede was ons al gisteroggend seweuur op Corfu se lughawe vir ons terugreis na Nederland al was ons vlug eers twaalfuur.
Ek kon natuurlik vasskop, maar ek vind in dié soort gevalle is dit beter om jou mond te hou en jouself die stres te spaar van iemand wat snaarstyf in die hotelkamer die horlosie sit en dophou.
Ongelukkig, hoewel Corfu ’n mooi Griekse eiland is, is daar weinig te vertel oor sy lughawe. Maar daar sit jy dan vir vyf uur met niks om te doen nie behalwe wag op jou vlug.
Ek, daarenteen, is omtrent altyd laat. Ek weet dis nie oorerflik nie, maar ek wil net noem my moeder is dieselfde. As jy haar vir enigiets nooi, selfs ’n begrafnis, is dit beter om maar ’n uurtjie of twee te vroeg by te lieg.
Om kommentaar te lewer op hierdie artikel, registreer (dis vinnig en gratis) of meld aan.
Lees eers Vrye Weekblad se Kommentaarbeleid voor jy kommentaar lewer.