MY ma het geglo dat deur selfs ’n enkele kriesel kos te laat verlore gaan, ’n mens jouself uit die ewige lewe sou laat verkwis. As ons yskas nie al so vaalgeel van ouderdom en myle was nie, sou die interieur daarvan kon kwalifiseer as die voorblad van ’n Tupperware-katalogus. Kyk, Ma was trots op haar versameling wat dateer het uit 1962 tot om en by 1975.

Lei ons nie in versoeking nie

Ek onthou die gedoe vooraf en die ge-oe en ge-a ná Tupper-paarties...

DEEL