Dink anders oor swart bemagtiging, en doen dit góú!

DAAR is beslis ’n toename in die alreeds gereelde byeenkomste van die ANC se leierskap. Die weeklikse vergaderings in Luthuli-huis van die afgelope 25 jaar is egter nie meer ’n aanduiding van wat in die binnekringe van die regerende party gebeur nie. ’n Geskinder uit daai oord sal nie ’n politieke ontleder of die media met enige nuwe wysheid seën nie.

Thabo Mbeki (https://www.vryeweekblad.com/menings-en-debat/2020-09-23-mbeki-wys-die-vinger-na-homself-wanneer-hy-spot-met-di-wat-agter-hom-moes-opruim/) het as ’n gebruik Maandae ’n monoloog met die topses in Luthuli-huis gevoer; Kgalema Motlanthe was as president ’n tentatiewe luisteraar by dié vergaderings, en Jacob Zuma se besoeke aan die muwwe burokrasie van die ANC in die middestad was ’n kakofonie van kamerade en kaders wat met kleinburgerlike flikflooiery die meester-patronaat se ysters kom streel het.

Cyril Ramaphosa daarenteen vind Luthuli-huis ’n neerdrukkende, ietwat vervalle Babelse toring, en vermy die ANC se hoofkwartier sover hy kan. Hy ontmoet David Mabuza meer dikwels in die Uniegebou, waar Gwede Mantashe ook ’n kantoor het, en Paul Mashatile is net ’n telefoonoproep ver. Dit laat Jesse Duarte en Ace Magashule in die buitenste duister met net die geselskap van politiek verwonde voormalige ministers op afgedeelde diens in die hoofkwartier...

DEEL