Fred de Vries is ’n Nederlandse skrywer en joernalis wat in 2003 na Suid-Afrika geïmmigreer het. Hy het voorheen in ’n punkgroep gespeel en het nege niefiksieboeke geskryf, waaronder Club Risiko, wat fokus op underground-musiek in die 1980’s in ses stede, insluitend New York en Johannesburg.
NOSTALGIE IN DRIE AKKOORDE
Rock is dood. So wat’s jou punt?
Die dood van rock word al sedert die '70s voorspel en berigte daarvan is nog altyd oordryf, skryf FRED DE VRIES. Ons het net skouers opgehaal en voortgegaan, so woedend soos tevore. Vyftig jaar later het sy lys van die beste van 2024 dalk die laaste sê.
Deel
BAIE jare gelede, toe ek nog jonk en aantreklik was, het ek ’n plaat genaamd Geef voor New Wave gekoop. Dit was 'n slegs-Nederlandse vrystelling en het 15 songs bevat wat destyds as “new wave" (ons praat van 1977) beskou is. Dit was 'n slordige versameling, maar die geld werd. Dit het snitte bevat wat inderdaad as new wave bestempel kon word, soos The Motors, Radio Stars en Tom Petty and the Heartbreakers. Maar daar was ook liedjies deur punkgroepe soos die Sex Pistols, The Adverts en X Ray Spex, en selfs 'n donderende metal-deuntjie deur Motörhead.
In elk geval, ek dwaal af. Die album het geopen met 'n song van 'n band waarvan ek nog nooit gehoor het nie, The Rubinoos. Die titel was “Rock And Roll Is Dead”, wat ook die refrein was, met die astrante toevoeging van “and we don’t care”.
Dit was 'n catchy song, en in daardie onstuimige dae van punk was ons mal oor alles wat “don’t care" in die lirieke gehad het (die Ramones het daarin uitgeblink, en dit saamgevat in 'n liedjie genaamd “I Don't Care") . Maar ek het die refrein vreemd gevind. Ons was immers getuie van die wederkoms van rock 'n' roll, verkondig deur die Ramones, die Sex Pistols, The Damned, The Clash en al daardie ander een-akkoord-wonders...
Slegs Vrye Weekblad-intekenare kan hierdie artikel lees.
Teken nou in vir volle toegang tot alle Vrye Weekblad-inhoud.
Reeds ’n intekenaar? Kliek “Meld aan” om voort te gaan
Vir nuwe VWB 3.0-navrae: WhatsApp 082 897 2721 (net vir teksboodskappe) of stuur 'n e-pos aan hulp@vryeweekblad.com.
Verwante Artikels
Die wêreld is steeds verlore en sonder oplossing
As fanaties nie meer fantasties is nie
Fokofpolisiekar fokof nie gou nie
Sestigs se poprevolusie nou ’n verslawing aan die verlede
My emmer is amper leeg
Op ’n musikale soektog in New York
Belydenisse van ’n hervormde asshole
Die katedraal van die Triffids
Deel
-
Deel
-
-
-
-
-
-
Volgende artikelFred de Vries
JoernalisFred de Vries is ’n Nederlandse skrywer en joernalis wat in 2003 na Suid-Afrika geïmmigreer het. Hy het voorheen in ’n punkgroep gespeel en het nege niefiksieboeke geskryf, waaronder Club Risiko, wat fokus op underground-musiek in die 1980’s in ses stede, insluitend New York en Johannesburg.