EK het onlangs twee Afrikaanse boeke probeer lees.
Die grootste leser wat ek ken, sê nou die dag: Etienne Leroux het die Afrikaanse letterkunde geen guns bewys nie. Jonger skrywers het hom in blinde bewondering nageboots en boeke sonder storielyne begin skryf.
Dis waarom ek vir lank opgehou het om Afrikaans te lees. Daar is soms 'n naamlose saaiheid aan ernstige Afrikaanse literatuur, onbetwisbaar welgeskrewe en veelbekroon of te not. So asof ernstige skrywers meen dis benede hulle om 'n storie uit te dink...
Slegs Vrye Weekblad-intekenaars kan hierdie artikel lees.
Teken nou in vir volle toegang tot alle Vrye Weekblad-inhoud. Daar is ’n spesiale tarief vir pensioenarisse.
Reeds ’n intekenaar? Kliek “Meld aan” om voort te gaan
Het jy ’n intekenbewys? Gebruik dit nou.
Vrae of probleme?
E-pos hulp@vryeweekblad.com of skakel 0860 52 52 00.