Haar lewe met albinisme is ’n lewe vol vrae, skryf TERRY-ANN ADAMS, skrywer van Those Who Live in Cages. Dit is ’n lewe van twyfel en angs. Maar dit is ook ’n lewe van nuwe ervarings.
MENSE vra my altyd hoe dit is om te lewe met albinisme; ek gaan hier probeer om die vraag te beantwoord. Sien, dis moeilik, want om te lewe met albinisme is om rond te loop met ’n kop vol vrae. Jy bevraagteken alles en vertrou niks.
Is dit ek of is dit my albinisme? Ek kan my albinisme en my gestremdheid opsom in daardie een vraag, want elke dag, met elke nuwe ervaring, elke hindernis of snedige opmerking, vra ek myself: Is dit ek of is dit my albinisme?
Een van my helderste herinneringe van kindwees is die eerste dag wat ’n kind my ’n “wit boer” genoem het. Wit boer as ’n belediging is ironies. Dit is ’n beklemtoning van my wit vel, maar ook die slinkse uittarting en herinnering dat al het ek ’n wit vel, is ek steeds nie ’n wit mens nie...
Registreer gratis om hierdie artikel te lees.
Hallo! Welkom by Vrye Weekblad. Ons inhoud is nou in Afrikaans én Engels beskikbaar.
Al wat jy hoef te doen om gratis te begin lees, is om met jou e-pos te registreer en ’n wagwoord te skep.
Om dit te doen, kliek eenvoudig op “REGISTREER”.
Reeds geregistreer? Kliek op “MELD AAN” om voort te gaan.
IS JY WIT?
Albinisme: Ek was ’n raaisel sonder ’n oplossing
Haar lewe met albinisme is ’n lewe vol vrae, skryf TERRY-ANN ADAMS, skrywer van Those Who Live in Cages. Dit is ’n lewe van twyfel en angs. Maar dit is ook ’n lewe van nuwe ervarings.
Deel
MENSE vra my altyd hoe dit is om te lewe met albinisme; ek gaan hier probeer om die vraag te beantwoord. Sien, dis moeilik, want om te lewe met albinisme is om rond te loop met ’n kop vol vrae. Jy bevraagteken alles en vertrou niks.
Is dit ek of is dit my albinisme? Ek kan my albinisme en my gestremdheid opsom in daardie een vraag, want elke dag, met elke nuwe ervaring, elke hindernis of snedige opmerking, vra ek myself: Is dit ek of is dit my albinisme?
Een van my helderste herinneringe van kindwees is die eerste dag wat ’n kind my ’n “wit boer” genoem het. Wit boer as ’n belediging is ironies. Dit is ’n beklemtoning van my wit vel, maar ook die slinkse uittarting en herinnering dat al het ek ’n wit vel, is ek steeds nie ’n wit mens nie...
Registreer gratis om hierdie artikel te lees.
Hallo! Welkom by Vrye Weekblad. Ons inhoud is nou in Afrikaans én Engels beskikbaar.
Al wat jy hoef te doen om gratis te begin lees, is om met jou e-pos te registreer en ’n wagwoord te skep.
Om dit te doen, kliek eenvoudig op “REGISTREER”.
Reeds geregistreer? Kliek op “MELD AAN” om voort te gaan.
Vir nuwe VWB 3.0-navrae: WhatsApp 071 170 8927 (net vir teksboodskappe) of stuur 'n e-pos aan hulp@vryeweekblad.com.
Deel
-
Deel
-
-
-
-
-
-
Volgende artikel