Die verskil tussen Kaapse en Joburg-rock, awol-dae in Hillbrow, en regte, egte musiekhelde

IN my tweede jaar op universiteit (1985) het ek en my pel Martin ’n kamer gedeel in ’n studentehuis (slegs mans) met die classy naam Die Vleispaleis.

Vroeg een Woensdagaand stap ’n huismaat genaamd Deon by ons kamer in en sê: “Hey, daar’s ’n ou wat vanaand blues speel in die Midnight Grill. Sal ons gaan luister?”

Stellenbosch het in daai tyd nie soos later jare gewemel van die live gigs nie. Wanneer ’n mens wel ’n musikant iewers aangetref het, was die repertoire byna uitsluitlik gewy aan folk-erige treffers uit die 70's. Die gewildste items op die kuierplek-toneel was soetgoed soos “Streets Of London” en “American Pie”, en soms selfs die riskante “Take Off Your Clothes” van Peter Sarstedt, met aangeklamde koshuismanne – sulke verenigingslewe-tipes – wat begeesterd saamsing...