OP papier lyk die staatsrede na 'n revolusionêre dokument: 'n eerlike ontleding van probleme, 'n onomwonde aanvaarding van verantwoordelikheid vir mislukkings en konkrete stappe om wesenlik van koers te verander.

Ramaphosa het in sy rede gepleit vir 'n “nuwe konsensus”, 'n “nuwe sosiale kompak”. Gebroke instellings moet dringend hervorm en die ekonomie moet herbou word. Nie een burger moet agtergelaat word nie. Suid-Afrikaners moet ophou om die demokrasie uitmekaar te skeur.

Dit was 'n somber oomblik, want die staatsrede is in die Kaapstadse stadsaal gehou omdat die parlement afgebrand is. Dié feit het soos 'n metafoor vir ons tyd oor die hele staatsrede gehang. “For many, what happened in parliament speaks to a broader devastation in our land,” het Ramaphosa gesê...