Hier by ons is die ergste van dié tipes die ouens wat hulle boodskap verpak in 'n soort evangeliese toebroodjie: 'n snytjie rugby bo, 'n snytjie Bybel onder, en 'n lekker dik laag testosteroon in die middel gesmeer.
Soos die knaap wat nou die dag by 'n hoërskool voor die groot derby-dag vir die kinders en hulle ouers vertel het van die twee faktore wat noodsaaklik is vir sukses op die sportveld: Liewe Jesus en knaters.
Ja, in soveel woorde, en kompleet met 'n foto van homself op die skerm wat wys hoe hy 'n lewende leeumannetjie se kroonjuwele in sy hand laat hang. Om te wys watter hoogtes jy kan bereik as al daai dinge bymekaarkom, sien?
(Ek verstaan heeltemal dat mense soms onnosel goed aanvang, maar dan moet daar mos ook 'n beloning wees wat die risiko die moeite werd maak. Ek sien nie enige upside in hierdie geval nie.)
Die knaap se bedenklike oordeel het skynbaar nie die meeste ouers gepla nie, en ook nie sy skaamtelose prediking van 'n tuisvervaardigde Christelik-testikulêre teologie in 'n staatskool in weerwil van die Grondwet nie.
Minstens een estrogeen-ontneemde ouer was trouens later so besiel met die knaap se filosofiese Vyf-Eenheid dat hy sommer opgespring het om mee te doen.
En, die vreemdste ding van alles, die skool se meisiespanne – wat op die beste moes klaarkom met net een van die knaap se voorvereistes vir triomf – het die volgende dag niks beter of swakker gevaar as die spanne wat swaarder in die broek was nie.
Kan dit wees omdat iemand stilletjies vir hulle vertel het van die kritieke rol wat eierstokke in 'n leeuwyfie se meerdere sukses op die jagveld speel?
Om kommentaar te lewer op hierdie artikel, registreer (dis vinnig en gratis) of meld aan.
Lees eers Vrye Weekblad se Kommentaarbeleid voor jy kommentaar lewer.