My taal praat nou ’n ander taal, sing ’n ander deuntjie
OPGEWONDE OOR AFRIKAANS
My taal praat nou ’n ander taal, sing ’n ander deuntjie
My hart is nie gemaak vir annermansland nie, maar hier is ek nou in België. Ek kan nie anders nie: I’ve come to praise my mother tongue, not to bury her, skryf ANASTASIA DE VRIES.
TWEE dae in ’n vreemde land, en my siel soek die koestering van ’n snoekparcel en koesiestes en daltjies en samoesas en brijanie en vaalkos met ’n langsous waarin jy net-net ’n ou vleisie kan raak eet. Oe ê-ê, my hart is nie gemaak vir annermansland nie. Maar toe my taal daar dour ’n ander deuntjie begin sing, die verraaier, toe ruk sy dai djôl. En dié niggie? Nee, ek hou my lyf skone muurblom, vat net soetjies-aan my pen en beginne skryf:
“Wat is dié tog nou vir jou ’n feestelikheid van jewelste, dié tweedaagse konferensie oor Afrikaans in Afrikaans en dit nogals in ’n land ver van my. Ek kry soe lekke, ek slat soema bollemakiesie, alliepad hier van die Universiteit Gent se Het Pand af tot voor die Hotel Ibis oorkant die Sint Baafs-katedraal.” Toe nou nie.
Maar in België loop my kop ’n duisend paaie, oor eeue heen, raap woorde uit ander mense se mond, agterstevoor en deurmekruis, omdat my eie nie my blygeit kan uitsê oor hoe begeerlik my taal in en deur die oë van ander lyk nie. Hier staan ek, skryf ek. Ek kan nie anders nie: I’ve come to praise my mother tongue, not to bury her...
Registreer gratis om hierdie artikel te lees.
Hallo! Welkom by Vrye Weekblad. Ons inhoud is nou in Afrikaans én Engels beskikbaar.
Al wat jy hoef te doen om gratis te begin lees, is om met jou e-pos te registreer en ’n wagwoord te skep.
Om dit te doen, kliek eenvoudig op “REGISTREER”.
Reeds geregistreer? Kliek op “MELD AAN” om voort te gaan.
OPGEWONDE OOR AFRIKAANS
My taal praat nou ’n ander taal, sing ’n ander deuntjie
My hart is nie gemaak vir annermansland nie, maar hier is ek nou in België. Ek kan nie anders nie: I’ve come to praise my mother tongue, not to bury her, skryf ANASTASIA DE VRIES.
Deel
TWEE dae in ’n vreemde land, en my siel soek die koestering van ’n snoekparcel en koesiestes en daltjies en samoesas en brijanie en vaalkos met ’n langsous waarin jy net-net ’n ou vleisie kan raak eet. Oe ê-ê, my hart is nie gemaak vir annermansland nie. Maar toe my taal daar dour ’n ander deuntjie begin sing, die verraaier, toe ruk sy dai djôl. En dié niggie? Nee, ek hou my lyf skone muurblom, vat net soetjies-aan my pen en beginne skryf:
“Wat is dié tog nou vir jou ’n feestelikheid van jewelste, dié tweedaagse konferensie oor Afrikaans in Afrikaans en dit nogals in ’n land ver van my. Ek kry soe lekke, ek slat soema bollemakiesie, alliepad hier van die Universiteit Gent se Het Pand af tot voor die Hotel Ibis oorkant die Sint Baafs-katedraal.” Toe nou nie.
Maar in België loop my kop ’n duisend paaie, oor eeue heen, raap woorde uit ander mense se mond, agterstevoor en deurmekruis, omdat my eie nie my blygeit kan uitsê oor hoe begeerlik my taal in en deur die oë van ander lyk nie. Hier staan ek, skryf ek. Ek kan nie anders nie: I’ve come to praise my mother tongue, not to bury her...
Registreer gratis om hierdie artikel te lees.
Hallo! Welkom by Vrye Weekblad. Ons inhoud is nou in Afrikaans én Engels beskikbaar.
Al wat jy hoef te doen om gratis te begin lees, is om met jou e-pos te registreer en ’n wagwoord te skep.
Om dit te doen, kliek eenvoudig op “REGISTREER”.
Reeds geregistreer? Kliek op “MELD AAN” om voort te gaan.
Vir nuwe VWB 3.0-navrae: WhatsApp 071 170 8927 (net vir teksboodskappe) of stuur 'n e-pos aan hulp@vryeweekblad.com.
Deel
-
Deel
Anastasia de Vries
Bydraende redakteurAnastasia is dosent aan die Universiteit van Wes-Kaapland, skryf soms, haar hartsgrond is in Ravensmead se lane en sy is mateloos verlief op haar studente, veral die eerstejaars.