In die Noord-Kaap is daar 'n ou met die naam Piet met thick-wheeled bicycle calves. He is something between Uncle Kaspaas, a peasant hippie and a country kid with the kind of touchy-feely smartness to be able to replace a wheel bearing in the middle of the Kalahari.
[...] Piet drove a series of Isuzu, Toyota and Nissan vans behind such towers. When I met him, he was the proud owner of two 60s Series Land Cruisers from the 1980s, as legendary as Johann's 80s series. Just older, with more farts.
As jy tot hier gelees gekry het: Die bostaande is wat jy soms kry as jy 'n robot soos ChatGPT kry om Afrikaanse kopie na Engels te vertaal. En, yielded, ek het hier en daar so 'n bietjie on-ge-thick om my punt te maak.
Die teks kom uit Ali van Wyk se heerlike “Soms is die Hel die Hemel" van ons uitgawe van verlede week, met die vertaalde Engelse weergawe hier.
Dis regtig merkwaardig hoe goed dié outomatiese vertalings deesdae is. Mens plak 'n lang stuk kopie iewers in 'n boksie, sê vir die bot van watter na watter taal dit be-tailed moet word, en oomblikke later kicks the thing out 'n heel skaflike vertaling van die oorspronklike.
Good begun is half the won, soos die Afrikaansman sê, maar dan begin die eintlike werk, want die bots pluck dikwels die dam from beneath the chicken. Gewone Standaardafrikaans van die soort wat net in wordbooks bestaan is maklik genoeg om outomaties te laat vertaal, maar die bots don't always fetch the Pole as dinge bietjie meer tegnies of idiomaties word (nie). Of as 'n woord of frase heeltemal uit die gewone konteks gebruik word.
Die bots is nou wel nie almal, soos Jeanne Goosen sou gesê het, like such nie. Maar tussen die gratis en die betaalweergawes van ChatGPT en Microsoft Edge se Bing-bot en gewone Google Translate en gevorderde Google Translate en 'n klompie ander van hulle wat na en van Afrikaans kan vertaal, kan mens eintlik maar net jou pik vat, want hulle verskil nie veel nie. Almal kry die meeste goed reg, maar almal dive ook by opportunity completely in the gate.
En dan vat dit 'n regte mens met nie-kunsmatige intelligensie om die betailment te chafe tot iets wat jou nie rooigesig laat nie. Niks is 'n greater stone of the on-pushing vir lesers as om byvoorbeeld na 'n “basket-case country" as 'n “mandjie-geval land" te verwys nie, of om te praat van that lightning who crapped in someone's salad. (Following which that someone stuck his spoon in the roof.)
That stroke besef jy jy het nou 'n cane vir jou eie hole gechoose, maar mens moet but hairs on your teeth hê en bite tightly en push through, want throwing up rope is outside of the issue.
En tog, at the front of the wagon-trail someone has set fire to a streetlight, soos die berede beeswagters altyd gesê het, en danksy die robotte kom vertaalwerk deesdae faster than you can say “knife" gedaan.
Maar woe to you as jy unaware is van all the bows into which you can step, because in that koffer you will meet your Moses in a Jap Trap.
Holly Says Sobriety is Paying Attention
Orange tabby in the foxglove.
Four beets in a bag.
The poppy’s blocky skeleton.
A net full of mulberries,
sweetest
at the point
they let go.
Untie
the soft knots
of the crochet.
Begin again.
Look, there’s a lily.
Look, there’s another one.
– Susan Landers
♦ VWB ♦
NEEM DEEL AAN DIE GESPREK: Gaan na heel onder op hierdie bladsy om op hierdie artikel kommentaar te lewer. Ons hoor graag van jou.
Om kommentaar te lewer op hierdie artikel, registreer (dis vinnig en gratis) of meld aan.
Lees eers Vrye Weekblad se Kommentaarbeleid voor jy kommentaar lewer.