Om deur ’n wond asem te haal

KLUTS SKOONS KWYT

Om deur ’n wond asem te haal

‘Mammie, Ma, djy moetie doodgaan nie. Seblief toggie,’ huil haar kind oor die foon. En toe raak sy soos ’n verwonde tierwyfie, magteloos om haar welpies by te staan, skryf ANASTASIA DE VRIES.

TOT nou toe was ek soos ’n peuter in ’n modderpoel oor diese afsondering. Kosbare alleentyd. Soms het ek sommer hardop in die huis loop en lag, huppelend tussen die slaapkamer en kombuis, meestal kaalstert soos die dag toe ek vir dié ou wêreld gebore is.

Suster Sonskyn op steroïede, dié was ek. Weliswaar een wat deesdae erg sukkel om te fokus op studie en werk. Maar môre is tog nog ’n dag.

En toe is dit voorverlede Sondag. Die gebruiklike daaglikse oproep van my meisiekinners agter die rug. Hulle is oukei. Ek is oukei. Ons gaan oukei wees. Toe lui my foon. Ainé, bloed van my bloed. Weer? ..

Registreer gratis om hierdie artikel te lees.

Hallo! Welkom by Vrye Weekblad. Ons inhoud is nou in Afrikaans én Engels beskikbaar.

Al wat jy hoef te doen om gratis te begin lees, is om met jou e-pos te registreer en ’n wagwoord te skep.

Om dit te doen, kliek eenvoudig op “REGISTREER”.

Reeds geregistreer? Kliek op “MELD AAN” om voort te gaan.

Vir nuwe VWB 3.0-navrae: WhatsApp 071 170 8927 (net vir teksboodskappe). Vir ou Arena-subskripsie-navrae: Skakel 0860 52 52 00 of e-pos hulp@vryeweekblad.com.