Breyten Breytenbach het in September 85 geword, 'n goeie rede om weer dié huldeblyk te lees wat AZILLE COETZEE vyf jaar gelede vir Vrye Weekblad geskryf het.
VERLEDE week word Breyten Breytenbach 80 jaar oud en toe onthou ek weer van hom. Ek het hom jare nie gelees nie. Nie doelbewus nie, hy het my net ontgaan op ’n manier.
Dis nie toevallig nie, besef ek toe ek verder daaroor nadink. Ek dink dis veilig om te sê dat Breytenbach op die oomblik nie spesifiek in vogue is onder my generasie Afrikaanssprekendes nie. Hy is nie camp soos Loftus Marais, woke soos Pieter Odendaal, of cool soos Bibi Slippers nie. En sy werk is op allerhande maniere glad nie vergelykbaar met die rou, vroulike perspektiewe van swart en bruin jong digters soos Jolyn Phillips, Ronelda Kamfer, Koleka Putuma nie.
Dis nie dat ons vandag sy genialiteit ontken nie. In teenstelling met vorige generasies Afrikaners debatteer ons nie meer of ons hom deel ag van, of van waarde vir, die Afrikaanse taal en letterkunde nie. Ons aanvaar hom deesdae onomwonde as een van die heel belangrikste digters in die geskiedenis van ons taal. Afrikaans is deurtrek met Breytenbach, ons literêre verbeelding is deur hom gevorm. Ons het hom bestudeer op skool en universiteit, opstelle oor hom geskryf. Ons het sy liefdesgedigte gememoriseer. Telkens god verloor en gevind in die zen mistiek van sy verse. Breytenbach is ’n rite of passage vir ’n soort intellektuele (wit?) Afrikaans-wees van my generasie...
Registreer gratis om hierdie artikel te lees.
Hallo! Welkom by Vrye Weekblad. Ons inhoud is nou in Afrikaans én Engels beskikbaar.
Al wat jy hoef te doen om gratis te begin lees, is om met jou e-pos te registreer en ’n wagwoord te skep.
Om dit te doen, kliek eenvoudig op “REGISTREER”.
Reeds geregistreer? Kliek op “MELD AAN” om voort te gaan.
DIE IKOON IS 85
Breyten: Steeds onsigbaar agter die spieëlbeeld
Breyten Breytenbach het in September 85 geword, 'n goeie rede om weer dié huldeblyk te lees wat AZILLE COETZEE vyf jaar gelede vir Vrye Weekblad geskryf het.
Deel
VERLEDE week word Breyten Breytenbach 80 jaar oud en toe onthou ek weer van hom. Ek het hom jare nie gelees nie. Nie doelbewus nie, hy het my net ontgaan op ’n manier.
Dis nie toevallig nie, besef ek toe ek verder daaroor nadink. Ek dink dis veilig om te sê dat Breytenbach op die oomblik nie spesifiek in vogue is onder my generasie Afrikaanssprekendes nie. Hy is nie camp soos Loftus Marais, woke soos Pieter Odendaal, of cool soos Bibi Slippers nie. En sy werk is op allerhande maniere glad nie vergelykbaar met die rou, vroulike perspektiewe van swart en bruin jong digters soos Jolyn Phillips, Ronelda Kamfer, Koleka Putuma nie.
Dis nie dat ons vandag sy genialiteit ontken nie. In teenstelling met vorige generasies Afrikaners debatteer ons nie meer of ons hom deel ag van, of van waarde vir, die Afrikaanse taal en letterkunde nie. Ons aanvaar hom deesdae onomwonde as een van die heel belangrikste digters in die geskiedenis van ons taal. Afrikaans is deurtrek met Breytenbach, ons literêre verbeelding is deur hom gevorm. Ons het hom bestudeer op skool en universiteit, opstelle oor hom geskryf. Ons het sy liefdesgedigte gememoriseer. Telkens god verloor en gevind in die zen mistiek van sy verse. Breytenbach is ’n rite of passage vir ’n soort intellektuele (wit?) Afrikaans-wees van my generasie...
Registreer gratis om hierdie artikel te lees.
Hallo! Welkom by Vrye Weekblad. Ons inhoud is nou in Afrikaans én Engels beskikbaar.
Al wat jy hoef te doen om gratis te begin lees, is om met jou e-pos te registreer en ’n wagwoord te skep.
Om dit te doen, kliek eenvoudig op “REGISTREER”.
Reeds geregistreer? Kliek op “MELD AAN” om voort te gaan.
Vir nuwe VWB 3.0-navrae: WhatsApp 082 897 2721 (net vir teksboodskappe) of stuur 'n e-pos aan hulp@vryeweekblad.com.
Verwante Artikels
Diere praat sag met Anna Breytenbach
Boeke | Die digtheid van digkuns
Die Nuwe Voortrekkers, KWV 10 en ‘Sarie Marais’
André P. Brink: ‘Dit was ’n helse hemel’
Toe Jan Rabie nog die toekoms kon voorspel
Deel
-
Deel
-
-
-
-
-
-
Volgende artikelAzille Coetzee
AkademikusDr. Azille Coetzee is die skrywer van In my vel: 'n reis (Tafelberg-Uitgewers) en ’n nadoktorale genoot by die leerstoel in genderpolitiek aan die Stellenbosch Universiteit.