Rwanda: ‘Utopie’ wat allesoorheersende gehoorsaamheid vereis

EK woon sedert 2017 saam met my ingenieursman in Rwanda. Hy bestuur 'n sementfabriek in 'n baie afgeleë, landelike gedeelte in die westelike provinsie van Rwanda.

Die Land van 'n Duisend Heuwels is een van die kleinste lande op die vasteland, maar ook die digsbevolkte. Hoewel Rwanda al die “Liefling van die Wêreldbank (https://www.ft.com/content/683047ac-b857-11e9-96bd-8e884d3ea203)” genoem is  danksy die ekonomiese groei ná die volksmoord in 1994, is mense steeds brandarm, en werk is skaars.

As jy nie 'n lappie grond het nie, moet jy ander planne bedink om geld te verdien. Met 'n fiets kan jy veral op die platteland ver kom deur 'n vervoerbesigheid te bedryf en fietse kreun onder swaar vragte wat heen-en-weer karwei word. Van reuse-trosse piesangs, 'n vark in piesangblare toegedraai om vars by die mark aan te kom tot 'n sitkamerstel word agterop 'n fiets gelaai. Passasiers jaag saam teen vreesaanjaende snelhede by die bulte af terwyl hulle rustig agterop 'n taxifiets boodskappe op hul selfone stuur...