Steeds aan die laag lê in Boesmanland tot die pandemie ophou platvee wat voorkom, leer ken MICHÈLE MEYER die waarde van ritmes en behoort. Sy deel haar dagboek in aflewering vier van die Kakamas-kronieke.
ROETINE, voorspelbaarheid en roosters kry my gou iesegrimmig. Vaste patrone wat te ingegroef raak, laat my spartel na uitkom, na meegee iewers in die strakheid.
Ons Pretorianer-pel Jaco Ackermann vrees ook eng drukgange. Hy was lank ’n wildbewaarder in ongewone bestemmings soos die Ivoorkus, Togo en Tanzanië. Ná meer as ses dekades is hy steeds ’n tevrede oujongkêrel. “Gelukkig getroud wees is seker ’n gawe, maar as hulle eers met reëltjies bodder, raak ek katvoet.”
My gunsteling-storie uit Jaco se moenie-my-organiseer-nie-koker, is die een van hoe hy desjare ’n hoogs hubare, aantreklike glansvrou gedate het (vir tien minute). “Die Donderdag bel sy my en dikteer wat sy alles gereël het vir die naweek. Ek moet Johannesburg toe, ons gaan by dié bekendes skemerkelkies drink voor aandete by dáái invloedrykes, Saterdag inloer by ’n trendy oggendmark, wie weet wat nog alles. Ek was verskriklik gespanne oor die voorskrifte, sy’t vasgeskop – dis die naweekplanne. Toe saaidstep ek daai skedule.”..
Slegs Vrye Weekblad-intekenare kan hierdie artikel lees.
Teken nou in vir volle toegang tot alle Vrye Weekblad-inhoud.
Reeds ’n intekenaar? Kliek “Meld aan” om voort te gaan
BOESMANLAND VAT MY HAND
Dis verjaardagtyd op Kakamas
Steeds aan die laag lê in Boesmanland tot die pandemie ophou platvee wat voorkom, leer ken MICHÈLE MEYER die waarde van ritmes en behoort. Sy deel haar dagboek in aflewering vier van die Kakamas-kronieke.
Deel
ROETINE, voorspelbaarheid en roosters kry my gou iesegrimmig. Vaste patrone wat te ingegroef raak, laat my spartel na uitkom, na meegee iewers in die strakheid.
Ons Pretorianer-pel Jaco Ackermann vrees ook eng drukgange. Hy was lank ’n wildbewaarder in ongewone bestemmings soos die Ivoorkus, Togo en Tanzanië. Ná meer as ses dekades is hy steeds ’n tevrede oujongkêrel. “Gelukkig getroud wees is seker ’n gawe, maar as hulle eers met reëltjies bodder, raak ek katvoet.”
My gunsteling-storie uit Jaco se moenie-my-organiseer-nie-koker, is die een van hoe hy desjare ’n hoogs hubare, aantreklike glansvrou gedate het (vir tien minute). “Die Donderdag bel sy my en dikteer wat sy alles gereël het vir die naweek. Ek moet Johannesburg toe, ons gaan by dié bekendes skemerkelkies drink voor aandete by dáái invloedrykes, Saterdag inloer by ’n trendy oggendmark, wie weet wat nog alles. Ek was verskriklik gespanne oor die voorskrifte, sy’t vasgeskop – dis die naweekplanne. Toe saaidstep ek daai skedule.”..
Slegs Vrye Weekblad-intekenare kan hierdie artikel lees.
Teken nou in vir volle toegang tot alle Vrye Weekblad-inhoud.
Reeds ’n intekenaar? Kliek “Meld aan” om voort te gaan
Vir nuwe VWB 3.0-navrae: WhatsApp 071 170 8927 (net vir teksboodskappe) of stuur 'n e-pos aan hulp@vryeweekblad.com.
Deel
-
Deel
-
-
-
-
-
-
Volgende artikelMichèle Meyer
SkrywerMichèle Meyer skryf oor alles wat sy moontlik kan. Sy is die wenner van die 2017 US Woordfees/Du Toitskloof-kortverhaalkompetisie. Sy woon in Pretoria en hou daarvan.