Weglê-eiertjies met toast, of mossels vir Sondag

SATERDAGMIDDAG sit ek en Gabriël op die koperbed, hy aan die voetenent, ek bo teen die groot kussings, soos twee akkedisse in die winterson. Ons lees stukke van Saterdag se Property Argus, verspotte huispryse, maar hier is ek dan by die see, wat meer kan jy wil hê behalwe ekstra plek?

Veral op die bed, want ons bene tangle en ek raak ongemaklik. Ewe moody begin ek liries raak: Isn't love wonderful? Ja, seg Gabriël, dit is, luister net hier: En hy lees vir my die sappigste brokkies uit die Jani-Eugène-sage.

Gabriël lees klaar oor Elana, sê hy's honger. Dis vieruur op 'n Saterdagmiddag, en hy gaan vanaand uit. Ek noem die feite. Eet 'n paar olywe, of amandels. Ek wil nie, sê G nors soos 'n kind, ek wil kos hê. Toe weet ek: en glashelder voor my geestesoog staan ons vier kinders by ma waar sy sit en tik teen die een of ander deadline, en ons sê ma, ons is honger...

Deel