Lank lewe die Peppermint Crisp

DIE meeste mense se paniekaankope bestaan uit toiletpapier, bottels water en blikkieskos. Ek het nog nooit paniekaankope gedoen nie. Ek het wel al troosaankope gedoen. Dis die aankope van goed wat jy glad nie nodig het nie. Dit het wel met kos te make, maar dit is nie gesonde kos soos vleissnitte, vrugte of bestanddele vir ’n lekker sop nie. Nee, dit is goed soos ’n boks Coco Pops. ’n Pak tamatiesousgeur-tjips. Roomys. Lekkergoed soos drop. Kitspakkies met pannekoek- of muffinbeslag. ’n Tweeliter-Coke. Sjokolade- of aarbei-hasiemelk (Nesquik) en ’n blikkie Milo. Sjokoladestafies soos die donker sjokolade-Kit Kat, Peppermint Crisp, enige wit sjokolade, ’n Lunch Bar, Bar One of ’n Nosh.

Dít koop en verorber ek natuurlik nie alles op een slag nie. Dit sal in die eerste plek hopeloos te duur en luuks wees, en in die tweede plek sal geen mens se liggaam dit fisiek kan verwerk nie. Maar as ek met een van hierdie items by die huis kom – veral roomys of ’n sjokoladestafie – dan kan jy maar weet ek trek swaar. Een of ander iets pla my. Ek is bekommerd en tob oor iets. Ek is waarskynlik na aan “uitfreak”, maar ek weet die endorfiene wat my liewe ou brein ná die eerste happie gaan afskei, sal my weer op die pad kry. Dis belaglik, ek weet.

Baie dinge wat pla..