Losklos in kloskant

DIS Maandag vroegoggend op Muizenberg se strand. Die see herinner aan ’n oopgebreekte kweper. ’n Vlasblonde branderplankryer staar na die branders, stil en nadenkend met die sout van die see op sy pienk wange. ’n Viskop dobber waar die laaste lyn van die see en nat sand ontmoet. Water stamp teen die rotse. Die branderplankryer se lyflikheid los op in die verblindende lig. Ek kyk stip na hom tot hy in die branders verdwyn. Daar is ’n soort geweld in die kwesbaarheid en skoonheid van die oomblik.

Ek draai my rug op die see en drentel na die ateljee van die kunstenaar Pierre Fouché in Fraserstraat. Vyf minute later is ek by ’n houthek met ’n patina getemper deur see en wind. Ek lui die klokkie en die kunstenaar maak die deur oop. Saam stap ons na die ateljee wat ook die bymekaarkomplek is van die Muizenberg Gentlemen’s Lace and Surf Club. Op die ateljeemuur pryk erotiese kantwerk, foto’s van branderplankryers, touwerk, macramé-kunswerke en ’n afdruk van Vermeer se intieme De Kantwerkster, die kleinste van al sy skilderye wat al in 1670 voltooi is.

Bykans vier eeue later is die pad van die konserwatiewe gemeenskap van Koffiefontein, waar Pierre se pa ’n myningenieur was, tot by Muizenberg se strand bykans onwaarskynlik, waaghalsig en ver...