Teen die hange van Hoerikwaggo weergalm die stilte oor eeue se stryd, pyn en lyding

SOOS elke ander 1 Desember sedert die presidentstermyn van Thabo Mbeki in 2007 onseremonieel tot 'n einde gekom het, is sy nalatenskap die afgelope week met die herdenking van Wêreldvigsdag op dié datum nogeens deur sy omstrede hantering van die MIV/vigs-kwessie oorskadu.

Dit hoort ook seker so as, wat, meer as 300,000 mense(?), weens Mbeki se beleid aan dié pandemie omgekom het. Afhangende van wie jy glo, natuurlik: in daai omgewing ingevolge navorsing deur die Harvard-universiteit; of veel minder, weens oordrewe infeksie- en sterfgetalle, as jy die ondersoekende joernalistiek van die skrywer Rian Malan gevolg het.

Maar daar is iets anders wat my op 1 Desember aan Mbeki laat dink, en dit is sy pryslied “I am an African”, gelewer met die aanvaarding van ons land se Grondwet in Mei 1996. Hierdie toespraak het hom gevestig as een van die voorste politieke orators in die tradisie van dié wat boeke haal soos The Greatest Speeches of All Times...

Deel