Die Covid-19-pandemie noop Suid-Afrikaners – baie wat self bitter min het – om die hand na mense in nood uit te reik. Die Woord sê nie verniet ‘Gee, en vir julle sal gegee word’ nie. LIRYN DE JAGER kyk na waarom dit goed is vir jou om in tye van nood te gee.
HAARNET op, masker aan en met ’n vlymskerp mes in die hand trek Yasmina Baker nog ’n sak nader. Dan is dit soos ’n goed geoliede masjien – kop en end en skil af, pitte uit, in stukke – gereed vir heilsame sop. As die botterskorsies weggewerk is, wag daar uie en wortels vir haar en nog 14 vrywilligers wat vir vanoggend se skof hier by die Woodstock Brewery aangemeld het.
Terwyl die talle ekstra hande hier in die eertydse restaurantgedeelte van die brouery verkies om botterskorsie te skil en eerder met geel vlekke huis toe te gaan, gee ek nie om vir die tranerige affêre met die uie nie. Ten minste kan ek dan dié knolgroente die skuld gee vir die nat strepe oor my wange.
As skrywer wat gewoonlik met woorde en prentjies werskaf, het ek deesdae meer as genoeg tyd op hande, letterlik. Die vryskut-koei is droog. En al het my ma meer as 25 jaar gelede gesê sy sal vir enige studies betaal behalwe maatskaplike werk want my hart is te sag, vergoed ek in hierdie dae van corona daarvoor. Ek kan nie anders nie, dis in my bloed, deel van wie en wat ek is. ..
Slegs Vrye Weekblad-intekenare kan hierdie artikel lees.
Teken nou in vir volle toegang tot alle Vrye Weekblad-inhoud.
Reeds ’n intekenaar? Kliek “Meld aan” om voort te gaan
OOP HARTE EN HANDE
Pandemie maak ‘om te gee’ ook aansteeklik
Die Covid-19-pandemie noop Suid-Afrikaners – baie wat self bitter min het – om die hand na mense in nood uit te reik. Die Woord sê nie verniet ‘Gee, en vir julle sal gegee word’ nie. LIRYN DE JAGER kyk na waarom dit goed is vir jou om in tye van nood te gee.
Deel
HAARNET op, masker aan en met ’n vlymskerp mes in die hand trek Yasmina Baker nog ’n sak nader. Dan is dit soos ’n goed geoliede masjien – kop en end en skil af, pitte uit, in stukke – gereed vir heilsame sop. As die botterskorsies weggewerk is, wag daar uie en wortels vir haar en nog 14 vrywilligers wat vir vanoggend se skof hier by die Woodstock Brewery aangemeld het.
Terwyl die talle ekstra hande hier in die eertydse restaurantgedeelte van die brouery verkies om botterskorsie te skil en eerder met geel vlekke huis toe te gaan, gee ek nie om vir die tranerige affêre met die uie nie. Ten minste kan ek dan dié knolgroente die skuld gee vir die nat strepe oor my wange.
As skrywer wat gewoonlik met woorde en prentjies werskaf, het ek deesdae meer as genoeg tyd op hande, letterlik. Die vryskut-koei is droog. En al het my ma meer as 25 jaar gelede gesê sy sal vir enige studies betaal behalwe maatskaplike werk want my hart is te sag, vergoed ek in hierdie dae van corona daarvoor. Ek kan nie anders nie, dis in my bloed, deel van wie en wat ek is. ..
Slegs Vrye Weekblad-intekenare kan hierdie artikel lees.
Teken nou in vir volle toegang tot alle Vrye Weekblad-inhoud.
Reeds ’n intekenaar? Kliek “Meld aan” om voort te gaan
Vir nuwe VWB 3.0-navrae: WhatsApp 071 170 8927 (net vir teksboodskappe) of stuur 'n e-pos aan hulp@vryeweekblad.com.
Deel
-
Deel
-
-
-
-
-
-
Volgende artikelLiryn de Jager
FotojoernalisLiryn de Jager is 'n fotojoernalis met 25 jaar se ervaring in die uitsaaiwese en gedrukte en aanlyn media. Sy is ’n wandelende wonderaar met ’n aptyt vir reis, die wildernis, boeke en stories … en ’n ywerige “dissipel” van Bruce Springsteen.