Bloed op die skerm: Waarom ons weer en weer na ware misdaad kyk

OP 3 Oktober 2014 maak Serial (https://serialpodcast.org/), ’n podsending oor die moord op Hae Min Lee, ’n 18-jarige hoërskoolleerder, sy debuut. Die ondersoekende joernalis Sarah Koenig neem met dié vertelling die luisteraar saam op die spoor van die moordenaar. Miljoene luisteraars skakel in, meegevoer deur hoe Koenig die narratief van Lee, haar eks-kêrel, en die moord saamvleg. Adnan Masud Syed, Lee se eks, is weens die moord gearresteer en later ’n lewenslange vonnis opgelê, maar in Serial word dié oënskynlik eenvoudige einde ontrafel om te wys net hoe morsig die realiteit eintlik is.

Serial en 2015 se The Jinx (https://www.youtube.com/watch?v=8ZabDYB7ijM), ’n dokumentêre reeks oor die beweerde moordenaar Robert Durst, word wyd gereken as katalisators van ’n hernude fokus op sogenaamde waremisdaad-dramas, hetsy in boeke, podsendings of op TV. Maar met die TV-reeks Making a Murderer (2015) is ’n onteenseglike wedergeboorte van die genre ingelui. Dié Netflix-reeks vertel die verhaal van Steven Avery wat 18 jaar lank agter tralies gesit het nadat hy verkeerdelik aan poging tot moord en seksuele aanranding skuldig bevind is. Kort ná sy vrylating is hy egter weer vasgetrek – dié keer vir moord.

In die eerste maand ná Making a Murderer (https://www.youtube.com/watch?v=qxgbdYaR_KQ) se uitreiking is ’n gemiddelde van 19.3 miljoen kykers (https://www.adweek.com/tv-video/over-8-million-viewers-us-watched-making-murderer-its-first-35-days-169602/#:~:text=But%20according%20to%20Symphony%20Advanced,Murderer%20averaged%2019.3%20million%20viewers.) per episode aangeteken. Die syfer bly styg soos wat Netflix na meer lande uitbrei en die reeks ook op ander netwerke en kanale beskikbaar word...