’n Winternag met die nuwe Winterbach

HIERDIE is nie 'n resensie nie. Laat ek my ware kleure verklap: Ek is 'n Winterbach-fangirl. Ek sou in 'n wêreld wou leef waar lesers heelnag toustaan om haar jongste boek te koop.

Voorouer. Pelgrim. Berg is nie 'n roman nie. Ook nie 'n novelle, essays of kortverhale nie. Ek is nie seker wat dit is nie, behalwe miskien 'n baie lang brief aan die berg of aan haar man. Dit het my vir 'n groot deel van 'n winternag wakker gehou, hierdie padkaart van haar besige kop.

Katerina Steenkamp se lewe word met menige afdraaipaadjie en vele karakters verhaal. Sy was 'n dosent in die morfologie van Afrikaans, maar sonder die hartstog om kennis oor te dra. Nou is sy 'n prulskrywer. Die wraakroman waarmee sy besig is, wil maar nie vlot nie. Soos ons almal wil sy eintlik 'n ander soort boek skryf; 'n visioenêre roman sonder resep, maar met Lustmord (die wellustige uitmekaarskeur van die liggaam wanneer gemoor word), skilderye met bloedige temas en vampiere. 'n Roman van oorvloed, far-out, ongebonde en onbelemmer...