SA is soos fietsry, al glo die inkomstediens nie in surprises of geskenke nie

TOE die Britte hulle imperiale septer oor ons swaai en Suid-Afrika op die rooi lys sit as beloning dat ons Omicron eerste raakgesien het, spring ek op die foon na my wonderlike vriendin Barbara in Somerset Wes. “Help," sê ek. “Ek sit vas in Suid-Afrika vir wie weet hoe lank en Pretoria in Desember is nie my idee van 'n geseënde Kersfees nie.”

’Skuus, Pretoria.

Met my aankoms op die lughawe in Kaapstad is daar omtrent net ek en drie ander mense. Die man agter 'n glas by die huurmotorplek lyk of die lewe hom getrap en toe nog 'n paar keer reverse het. Moedeloos omdat die buitelandse toeriste nou weer vir wie weet hoe lank gaan wegbly. Hy gee my woordeloos die sleutels en ek wonder of hy my wil merk vir kapers of teen hulle beskerm, want die karretjie, wat omtrent net genoeg perde onder die kap het om die snelweg te maak, is bloedrooi in 'n see van wit karre. ..