’N REIS MET HUIL
Ons trane stort oor eeue totdat die kruikie vol is
Eeue lank al probeer mense om die emosionele trane van volwassenes te verstaan. Daar is grootsheid in die ween, speelsheid in lagtrane, of die empatie of vernedering van huil in die openbaar. Die navorsing wys om te huil is nie noodwendig ’n katarsis nie, en die geskiedenis wys ons uitkyk oor trane het verander. ELSABÉ BRITS het ’n huilreis onderneem.
’N REIS MET HUIL
Ons trane stort oor eeue totdat die kruikie vol is
Eeue lank al probeer mense om die emosionele trane van volwassenes te verstaan. Daar is grootsheid in die ween, speelsheid in lagtrane, of die empatie of vernedering van huil in die openbaar. Die navorsing wys om te huil is nie noodwendig ’n katarsis nie, en die geskiedenis wys ons uitkyk oor trane het verander. ELSABÉ BRITS het ’n huilreis onderneem.
DEEL
JARE gelede, toe kookprogramme op televisie gewild geraak het, besluit ek om ook ’n slag te kyk. Gits, hier bars die sjefs in trane uit wanneer hulle disse afgekeur word, omdat daar dalk ’n enkele klont in die vla was. Hulle huil wanneer hulle wen, wanneer ’n ánder een se soufflé platval en wanneer jellie hulle aan ’n ouma laat dink.
Later tel ek: Ses mense huil in een program, sommer bo-oor die geposjeerde pere en handgerolde amandel-“whatnots”. Tot die beoordelaars is heel verdrietig.
Die volgende week is dit dieselfde storie: Minute nadat die program begin – daar huil een...
Slegs Vrye Weekblad-intekenaars kan hierdie artikel lees.
Teken nou in vir volle toegang tot alle Vrye Weekblad-inhoud. Daar is ’n spesiale tarief vir pensioenarisse.
Reeds ’n intekenaar? Kliek “Meld aan” om voort te gaan
Het jy ’n intekenbewys? Gebruik dit nou.
Vrae of probleme?
E-pos hulp@vryeweekblad.com of skakel 0860 52 52 00.
DEEL
Volgende artikelDEEL
Om kommentaar te lewer op hierdie artikel, registreer (dis vinnig en gratis) of meld aan.
Lees eers ons Kommentaarbeleid voor jy kommentaar lewer.