Sol se groteske monument: die Lossidy

UIT DIE ARGIEF

Sol se groteske monument: die Lossidy

Kort voor die amptelike opening van Sol Kerzner se Lost City in 1992 het PEARLIE JOUBERT ’n kykie agter die skerms gekry en vir Vrye Weekblad oor die man, die droom en die legende in Bophuthawatsenaam berig.

  • 25 Mei 2022
  • Mense & Kultuur
  • 10 min om te lees
  • artikel 7 van 9
  • Pearlie Joubert

DIT was hoogsomer. Op ’n king-size-dubbelbed lê Sollie en rondrol. Langs hom lê ’n lang, blonde, maer vrou met ’n verekussing oor haar kop. Die rooi naellak op haar duimnael is afgetjip.

Sollie droom. Hy druk sy hande voor by sy pajamabroek in, krap bietjie en maak grillerige geluide deur sy mond. Hy droom hy stamp mense van ’n vyf verdieping hoë rots af; hy droom Shawu, die Krugerwildtuin se oorle’ olifant, trap op bondels middelklasmense; hy droom sy troppe koedoes jaag vir almal van wie hy nie hou nie; hy droom van ltaliaanse kandelare wat op ou tannies met pers hare se koppe val; hy droom van boikotters en kommuniste wat in 40 meter hoë oerwoude verdwaal; hy droom gholfspelers word deur krokodille opgevreet; hy droom troppe bobbejane steek vir dominees en sedebewakers tong uit; hy droom van enorme voëls en luiperds met lang tande. En Sollie sweet.

Sy lang, blonde, maer vrou maak haar oë oop. Sy's vies. “Blerrie lost case,” mompel sy...

Slegs Vrye Weekblad-intekenare kan hierdie artikel lees.

Teken nou in vir volle toegang tot alle Vrye Weekblad-inhoud.

Reeds ’n intekenaar? Kliek “Meld aan” om voort te gaan

Vir nuwe VWB 3.0-navrae: WhatsApp 071 170 8927 (net vir teksboodskappe) of stuur 'n e-pos aan hulp@vryeweekblad.com.