Glynnis Breytenbach se ‘mafia-strategie’ om staatskapers in die tronk te kry

GLYNNIS Breytenbach raak byna apoplekties toe ek haar vra wat sy dink oor amnestie vir staatskapers. Dis 07:30 in die oggend.

Ons praat op die foon (sy “doen nie" Skype nie). Dis bietjie chaoties. Haar foon is op luidspreker, want sy is besig om ontbyt te maak en haar honde blaf in die agtergrond. Myne is ook op luidspreker, want ek moet notas neem, maar my buurman is alweer besig met sy onkruidsnyer-obsessie en ons gesprek verdrink in lawaai. In 'n stadium is daar 'n groot kabaal aan haar kant – 'n voël het die huis binnegekom en die honde probeer die arme duif doodbyt. Sy sê sy bel terug sodra sy die gedierte gered het en kort voor lank is sy weer op die lyn.

Ek vra haar mening oor amnestie en met dié rys Glynnis se stem só met emosie dat dit soos 'n mes deur die geraas om ons sny...