Vermoor, verkrag, verbrysel: Vir vroue in SA is die vreesvlermuis altyd en oral daar

ONDER by die ingang na die strand is 'n paadjie wat deur 'n digte rietbos kronkel. Op die dae wanneer ons swemgroepie daar deurloop, sien ek die houtpaadjie oor die rivier, die wuiwende groenigheid, en dan, die lieflike verlate strand wat oopvou voor ons voete.

As ek alleen is, maak die bosse my versigtig. Met elke kronkel van die paadjie voel dit vir my dieper en verder weg van kan-weghardloop. En as ek eers op die strand kom en daar is niemand nie, is die verlatenheid dreigend. 

Gister was daar 'n man met twee klein kindertjies. Ek wou stap tot by die ander ingang, en het gevra of hy 'n oog oor my sal hou totdat ek om die verste draai is. ..