IN die Paastyd vertel ’n musiekaficionado my hoe hy sukkel om deesdae na ou acid rock te luister. Vroeë Grateful Dead, Jefferson Airplane, en veral Country Joe and the Fish.
“Ek kon dit destyds so goed verstaan,” was sy kontensie, “want ek was op acid toe ek dit geluister het. Nou sukkel ek daarmee.”
Sy woorde dra gewig by my. Is hy dan nie ’n deurwinterde biker nie, iemand wat Sons of Anarchy na ’n piskriek-bende laat lyk? En acid rock vereis oor al die dekades heen dat jy deel van die tydsgewrig moet wees om dit waaragtig te kan verstaan...
Registreer gratis om hierdie artikel te lees.
Hallo! Vrye Weekblad het op 1 Oktober 2022 geskuif van Arena Holdings na die Nuwe Vrye Weekblad Mediagroep. Dit beteken dat ons jou asseblief moet vra om weer ’n lesersprofiel te skep.
Dít sal jou vir Oktober, wat C. Louis Leipoldt nie verniet “die mooiste, mooiste maand” genoem het nie, toegang gee tot alle artikels wat in dié maand gepubliseer is.
Ons hoop dit gee Arena genoeg tyd om alle uitstaande subskripsiegelde aan huidige intekenare uit te betaal.
Van 1 November af sal jy ’n subskripsie kan uitneem. Maar vir nou is alles mahala! Geniet dit. En dankie dat jy weer met ons is!
Reeds geregistreer? Kliek “Meld aan” om voort te gaan
Vir nuwe VWB 3.0-navrae: WhatsApp 071 170 8927 (net vir teksboodskappe). Vir ou Arena-subskripsie-navrae: Skakel 0860 52 52 00 of e-pos hulp@vryeweekblad.com.
Om kommentaar te lewer op hierdie artikel, registreer (dis vinnig en gratis) of meld aan.
Lees eers ons Kommentaarbeleid voor jy kommentaar lewer.