Die ruit tussen haar en die wêreld het algaande begin oopskuif, skryf DEBORAH STEINMAIR. Maar nou druk haar neus weer teen die glas. Soos toe sy klein en eensaam was, gryp sy na boeke.
MY ouma was ’n chilias – iemand wat glo in ’n duisendjarige vrederyk op aarde ná ’n groot verdrukking. Maar eers gebeur die wegraping van die regverdiges. Ek was ’n ouderwetse kind en haar skaduwee, ’n dissipel wat haar uitleg van die fantasmagoriese Openbaring en Esegiël ingedrink het, Spreuke en Prediker in die mou gevoer het.
Die einde van dae hét toe aangebreek, dit waarop sy, wat soos vars rosyntjiebrood geruik het met haar moesiewang en Hallelujas, my voorberei het. Maar ek het ophou glo aan die eindtye toe sy soos ’n dief in die nag vort is, lank vóór die groot verdrukking, toe sy nie vertoef het tot die wegraping soos haar Heer haar glo belo’ het sy sou nie.
Ek onthou haar teksverse, maar alles is nou op sy kop. Sy het my laat glo daar sou nie tyd wees om groot te word en kinders te kry nie, maar daar was. Kyk, ek is ’n late bloomer, maar my lewe het mooi begin bymekaarkom, tot nou. Nou het die president gesê ons moet tuisbly en alles hang in die lug soos in ’n apokaliptiese roman...
Slegs Vrye Weekblad-intekenare kan hierdie artikel lees.
Teken nou in vir volle toegang tot alle Vrye Weekblad-inhoud.
Reeds ’n intekenaar? Kliek “Meld aan” om voort te gaan
EK HET BAIE BYBELS, OUMA
In elke vertrek het ek boeke en brille
Die ruit tussen haar en die wêreld het algaande begin oopskuif, skryf DEBORAH STEINMAIR. Maar nou druk haar neus weer teen die glas. Soos toe sy klein en eensaam was, gryp sy na boeke.
Deel
MY ouma was ’n chilias – iemand wat glo in ’n duisendjarige vrederyk op aarde ná ’n groot verdrukking. Maar eers gebeur die wegraping van die regverdiges. Ek was ’n ouderwetse kind en haar skaduwee, ’n dissipel wat haar uitleg van die fantasmagoriese Openbaring en Esegiël ingedrink het, Spreuke en Prediker in die mou gevoer het.
Die einde van dae hét toe aangebreek, dit waarop sy, wat soos vars rosyntjiebrood geruik het met haar moesiewang en Hallelujas, my voorberei het. Maar ek het ophou glo aan die eindtye toe sy soos ’n dief in die nag vort is, lank vóór die groot verdrukking, toe sy nie vertoef het tot die wegraping soos haar Heer haar glo belo’ het sy sou nie.
Ek onthou haar teksverse, maar alles is nou op sy kop. Sy het my laat glo daar sou nie tyd wees om groot te word en kinders te kry nie, maar daar was. Kyk, ek is ’n late bloomer, maar my lewe het mooi begin bymekaarkom, tot nou. Nou het die president gesê ons moet tuisbly en alles hang in die lug soos in ’n apokaliptiese roman...
Slegs Vrye Weekblad-intekenare kan hierdie artikel lees.
Teken nou in vir volle toegang tot alle Vrye Weekblad-inhoud.
Reeds ’n intekenaar? Kliek “Meld aan” om voort te gaan
Vir nuwe VWB 3.0-navrae: WhatsApp 082 897 2721 (net vir teksboodskappe) of stuur 'n e-pos aan hulp@vryeweekblad.com.
Verwante Artikels
Meer boeke as blikkieskos
Woordfeesflitse uit ’n poskaartdorp met koekblikberge
Tjips! Hier kom die taalpolisie
Deel
-
Deel
Deborah Steinmair
BoekeredakteurDeborah Steinmair is ’n bekroonde skrywer en onversadigbare leser. Sy was al twee keer die Rapport-kykNET-boekresensent van die jaar.