Die versoeking van Vivienne Westwood

’N UITSTALLING met die titel Knitwear – Chanel to Westwood het onlangs by die Dovecot-kunskompleks in Edinburg, Skotland, geopen. Dit bied ’n breë oorsig van brei- en hekelmodes uit die laaste 100 jaar – van onderklere uit die lap-en-kom-klaar-era van die Tweede Wêreldoorlog tot by versamelstukke uit die wêreld van haute couture.

Die titel sinspeel eweneens op die tydvak as op hierdie uiteenlopendheid. Tussen wilde Westwood en klassieke Chanel lê daar immers ’n wye land, een waar vroue in my portuurgroep dekades lank pligsgetrou en partymaal vergeefs na hulle stylbestemming soek.

Ons is tegelykertyd die tydgenote van Westwood en die erfgename van Chanel. Modebevryders albei, maar waar die een ons van Victoriaanse korsetware wou verlos, het die ander die korset as kleredrag herskep. Terwyl die een gemaan het dat ware elegansie van eenvoud afhang, het die ander ons tot oordaad en selfvertoon aangehits...