ANDRIES BEZUIDENHOUT skryf oor retro-futurisme – om vanuit die posisie van die verbeelde toekoms terug te kyk na hoe daardie toekoms in die verre verlede beskou is. Of dalk moet mens sê hoe anders die hede vanuit die verlede gelyk het. Veral hoe dit in die 1980's gelyk het. Hoe dit in musiek uitgebeeld is. En hy wonder hoe ons oor 40 jaar van nou af gaan dink oor die 2020’s. Oor hoe ons die toekoms gesien het van waar ons nóú is.
“REMEMBER the good old 1980s? When things were so uncomplicated?” sing Jeff Lynne van Electric Light Orchestra (ELO), “I wish I can go back there again, and everything could be the same.” Die liriek kom van ’n sentimentele, dalk selfs soetsappige lied genaamd “Ticket to the moon” van ELO se album Time, wat vroeg in 1981 vrygestel is.
Die spreker in die lied het ’n kaartjie om maan toe te gaan, die vlug vertrek van Satelliet 2. Die toneel speel iewers in die toekoms af. Om die waarheid te sê, dit speel in die jaar 2095 af, soos daar in ’n ander liriek op die album verduidelik word, waarin die spreker op ’n robot verlief raak en haar goeie eienskappe besing. Die spreker sou eerder op die aarde wou bly, by die een vir wie hy lief is – in hierdie geval ’n ander mens, sou mens aanneem. “I’ve got a ticket to the moon, but I’d rather see the sun rise in your eyes,” croon Jeff Lynne.
So dit gaan hier oor iemand in 1981 wat hom verbeel hoe iemand waarskynlik in 2095 sal terugverlang na die 1980’s as ’n dekade, ’n dekade wat pas ’n aanvang geneem het en tegnies nog voor die deur lê. Die liefdeslied as wetenskapsfiksie...
Slegs Vrye Weekblad-intekenare kan hierdie artikel lees.
Teken nou in vir volle toegang tot alle Vrye Weekblad-inhoud.
Reeds ’n intekenaar? Kliek “Meld aan” om voort te gaan
'N KAARTJIE MAAN TOE
Hoe lyk 2095 vanuit 1981 gesien?
ANDRIES BEZUIDENHOUT skryf oor retro-futurisme – om vanuit die posisie van die verbeelde toekoms terug te kyk na hoe daardie toekoms in die verre verlede beskou is. Of dalk moet mens sê hoe anders die hede vanuit die verlede gelyk het. Veral hoe dit in die 1980's gelyk het. Hoe dit in musiek uitgebeeld is. En hy wonder hoe ons oor 40 jaar van nou af gaan dink oor die 2020’s. Oor hoe ons die toekoms gesien het van waar ons nóú is.
Deel
“REMEMBER the good old 1980s? When things were so uncomplicated?” sing Jeff Lynne van Electric Light Orchestra (ELO), “I wish I can go back there again, and everything could be the same.” Die liriek kom van ’n sentimentele, dalk selfs soetsappige lied genaamd “Ticket to the moon” van ELO se album Time, wat vroeg in 1981 vrygestel is.
Die spreker in die lied het ’n kaartjie om maan toe te gaan, die vlug vertrek van Satelliet 2. Die toneel speel iewers in die toekoms af. Om die waarheid te sê, dit speel in die jaar 2095 af, soos daar in ’n ander liriek op die album verduidelik word, waarin die spreker op ’n robot verlief raak en haar goeie eienskappe besing. Die spreker sou eerder op die aarde wou bly, by die een vir wie hy lief is – in hierdie geval ’n ander mens, sou mens aanneem. “I’ve got a ticket to the moon, but I’d rather see the sun rise in your eyes,” croon Jeff Lynne.
So dit gaan hier oor iemand in 1981 wat hom verbeel hoe iemand waarskynlik in 2095 sal terugverlang na die 1980’s as ’n dekade, ’n dekade wat pas ’n aanvang geneem het en tegnies nog voor die deur lê. Die liefdeslied as wetenskapsfiksie...
Slegs Vrye Weekblad-intekenare kan hierdie artikel lees.
Teken nou in vir volle toegang tot alle Vrye Weekblad-inhoud.
Reeds ’n intekenaar? Kliek “Meld aan” om voort te gaan
Vir nuwe VWB 3.0-navrae: WhatsApp 071 170 8927 (net vir teksboodskappe) of stuur 'n e-pos aan hulp@vryeweekblad.com.
Verwante Artikels
Sunny skies en identiteitsvrae
Die Tintin van Afrikaanse musiek
Ken jy góéie Afrikaanse liefdesballades?
Die pad van Hogsback na Keiskammahoek
Blues vir die wit man: Hoe om swart stemme te hoor
Deel
-
Deel
-
-
-
-
-
-
Volgende artikelAndries Bezuidenhout
BydraerAndries Bezuidenhout doseer ontwikkelingstudies aan die Universiteit van Fort Hare. Hy is mederedakteur (met Malehoko Tshoaedi) van die boek Labour Beyond Cosatu: Mapping the Rupture in South Africa’s Labour Landscape (2017, Wits University Press).