Padkaarte van ons skouspelagtige lywe

ONS noem die Life Groenkloof-hospitaal in Pretoria nog LCM. Maria se standbeeld teen die muur toon die jong, niksvermoedende maagd voor die Goddelike Aankondiging, verbeel ek my. Moeder Mary Potter was die stigter van die Sisters of the Little Company of Mary. Die onkologieafdeling is na haar vernoem, soos iets tussen Beatrix se oulike hasies en Harry se dementors.

Daar sit mense met musse en pruike en wag; bleek, vasberade, bang en braaf. Hulle wag op chemoterapie of op uitslae. Hulle trek op mekaar, asof hulle inwoners van dieselfde vasteland is: volmaangesigte, ingesonke oë, wimper- en wenkbrouloos. Dis altyd die kinders wat jou hart opkerf. En bejaardes wat nog nie gereed is om die stryd gewonne te gee nie.

Die personeel in onkologie is vrolik en sonnig, vol meelewing. Pasiënte word by die naam geken; verwelkom; geweeg; die bloeddruk geneem; koffie, tee of water aangebied. Daar is ’n manlike klerk met ’n droë humorsin en ’n deadpan-gesig. Vir mevrou Nel sal hy sê: “Dokter is reg vir jou, jy kan kom. Snel, Nel!”..