Die enorme erfenis van ons weggooikultuur

DIE planeet versmoor in plastiekbesoedeling, sê die Verenigde Nasies (VN). Plastiek is só alomteenwoordig dat dit as ’n aanduier in die Antroposeen – die huidige geologiese era gekenmerk deur die mens se ramspoedige impak op die aarde se klimaat en ekosisteme – beskou word. Daar is plastiek in die oseane, lug, kos, grond, water en toenemend ook in menseliggame.

Min mense wil sonder plastiek klaarkom; dit het immers ons lewens wesenlik verander. Presies dit wat plastiek so nuttig en uiters veelsydig maak – dit hou baie lank, is ’n liggewig-materiaal en het ’n legio gebruikstoepassings – maak dit ook so nadelig. Te midde van ons ongebreidelde verbruikerskultuur word enorme hoeveelhede plastiek jaarliks vervaardig, verbruik en bykans dadelik weer weggegooi.

Na raming beland tot 40% van alle nuwe plastiekprodukte op die ashoop binne ’n maand nadat dit vervaardig is. Net ’n tiende van al die plastiek wat tot dusver vervaardig is, is herwin. Dit word alles weer eens belig in ’n nuwe verslag wat deur die Heinrich Böll-stigting en die Break Free From Plastic-beweging uitgereik is. Dié dokument getiteld die Plastic Atlas belig die impak van plastiekproduksie en verbruikerspatrone op natuurlike bronne en die klimaat...