And now my love?

MY naam is Sarah. In die rol van Marthe Keller, die aktivis-dogter van ’n skatryk Holocaust-oorlewende in Claude Lelouch se jongste film, And Now My Love. Diep ingedagte en starend in die niet met ’n vilthoed laag oor die oë, ’n groot, swart donkerbril, ’n los wolserp om die nek en ’n lang jas tot amper op die grond, besig om ’n sigaret stadig te rook en koffie te drink. Iewers in ’n kafee op ’n mistige koue Franse kusdorpie. Ek verlang. Ek verlang altyd.

Dit het alles in standerd een met Haley Mills begin toe ek my hare soos Pollyanna begin dra het en verdwaalde babakatjies en siek voëltjies in skoenbokse in my kamer versorg het. Daarna was ek ’n ballerina. Dit was net ná een besoek van Kruik se balletgeselskap aan ons dorp. Ek het vir meer as ses maande in tweede posisie rondgestap totdat my pa gedink het my voete stáán so en gedreig het om my dokter toe te neem.

Gelukkig het The Sound of Music tot my voete se redding gekom. Daarna was niks weer dieselfde nie. My ouderdom was die naaste aan dié van Liesl von Trapp, maar ek wou Maria wees. Daai kort bruin baadjie en wye grys plietrok waarmee sy die klooster se hekke oopstoot en die wye wêreld in galoppeer terwyl sy “I have confidence” sing. Dis wat ek wou hê. Daardie uitrusting het jare by my gespook, lank nadat ek al van Maria en die kaptein vergeet het...