As Suid-Afrika ’n mens was, hoe sou hy/sy wees?

VANAF opgeskrewe tye word volke of nasies beskryf volgens hulle kollektiewe “persoonlikhede”. Daar word nog altyd wyd aangeneem dat verskillende etniese groepe wat vanuit een nasionale grondgebied ontspruit, sekere kenmerkende gedragspatrone, denkpatrone en emosies ten toon stel. ’n Nasionale persoonlikheid of psige, indien so iets enigsins sou bestaan, sou aandui hóé ’n nasie oor die algemeen is, en teoreties ontwikkel en in stand gehou word deur aspekte soos taal, rituele, die onderwysstelsel, asook natuurlik die media. Die gedagte is dat ’n nasie ’n gesamentlike ingesteldheid en/of mentaliteit koester, wat sal veroorsaak dat so ’n spesifieke volk anders sal reageer ten opsigte van sekere situasies as ander volke.

Hierdie konsep is uiteraard nie regtig wetenskaplik verantwoordbaar nie. Mentaliteit, veral die mentaliteit van groepe mense, verander redelik vinnig. Grootskaalse internasionale migrasie van mense, die hoë voorkoms van toerisme en wêreldwye reismoontlikhede, en veral die inligtingsontploffing wat gekoppel is aan tegnologie veroorsaak ’n groeiende dinamiese tendens waar verskillende volke al hoe meer ander volke se gebruike en ingesteldhede in hulle kultuur integreer. Verder is dit net nie moontlik om op so ’n groot skaal mense se gedeelde opinies en waardes akkuraat te kan bepaal nie.

Dit maak seker egter nie wesenlik saak of mens ’n nasie se psige of mentaliteit regtig kan neerpen of nie. Die konsep het meer trefkrag as ’n metafoor, en is ’n metafoor wat die meeste mense verstaan en graag gebruik...