Fred de Vries is ’n Nederlandse skrywer en joernalis wat in 2003 na Suid-Afrika geïmmigreer het. Hy het voorheen in ’n punkgroep gespeel en het nege niefiksieboeke geskryf, waaronder Club Risiko, wat fokus op underground-musiek in die 1980’s in ses stede, insluitend New York en Johannesburg.
SUIKERMAN
Rodriguez en die Suid-Afrikaanse Viëtnam
In Amerika het niemand hom geken nie, maar in Suid-Afrika was hy gewilder as Bob Dylan en het sy musiek beter as The Beatles s’n verkoop, vertel FRED DE VRIES. Die rede was dat sy musiek hier perfek aangesluit het by die zeitgeist wat deur ’n lang, bloedige oorlog teen kommunisme bepaal is – die Grensoorlog wat die SA Weermag tot veldslae diep in Angola gedwing het. ‘Hy was die stem van die ontevrede wit jeug,’ sê een skrywer, musikant en Rodriguez-aanhanger. Ons plaas Fred se artikel in die oorspronklike Nederlands soos dit op 22 Junie 2013 in Vrij Nederland #25 verskyn het.
Deel
DAVID BOWIE verpakte de mystiek van de buitenaardse popheld ooit fraai in zijn single “Starman” uit 1972. “Don”t tell your poppa or he’ll get us locked up in fright”, zong hij samenzweerderig. Dit was popmuziek als tienergeheimtaal, ongrijpbaar voor de ouders.
Bowie se liedje was fantasie. Maar Zuid-Afrika kreeg een “Starman” van vlees en bloed, in de persoon van de Amerikaanse folkrockzanger Rodriguez, wiens carrière vol ups en downs werd vastgelegd in de met een Oscar bekroonde documentaire Searching for Sugar Man. Rodriguez was volgens de documentaire een soort held van outer space. Alles klopte. In Amerika kende niemand hem, maar in Zuid-Afrika was hij populairder dan Bob Dylan en verkocht hij beter dan The Beatles. Op de hoes van zijn debuutalbum Cold Fact zag hij er supercool uit met zijn hoed en zonnebril. Hij zong rebelse liedjes over seks en drugs en armoede. En niemand wist wat er met hem gebeurd was of waar hij uithing. Waren de geruchten waar dat hij op het toneel zelfmoord had gepleegd? Of dat hij aan een overdosis was overleden?
Maar de documentaire zit vol gaten. Allereerst was Rodriguez helemaal niet verdwenen na zijn tweede plaat Coming from Reality uit 1971. Sterker nog, het was niet alleen Zuid-Afrika waar hij razend populair was. De zanger had ook een grote aanhang in Australië, waar hij in 1979 nog een toernee maakte, die resulteerde in een live LP Alive, een verwijzing naar die geruchten over een gewelddadige dood. En in 1981 deed hij dat nog eens dunnetjes over samen het populaire Midnight Oil. De documentairemakers laten dat gemakshalve allemaal weg...
Registreer gratis om hierdie artikel te lees.
Hallo! Welkom by Vrye Weekblad. Ons inhoud is nou in Afrikaans én Engels beskikbaar.
Al wat jy hoef te doen om gratis te begin lees, is om met jou e-pos te registreer en ’n wagwoord te skep.
Om dit te doen, kliek eenvoudig op “REGISTREER”.
Reeds geregistreer? Kliek op “MELD AAN” om voort te gaan.
Vir nuwe VWB 3.0-navrae: WhatsApp 082 897 2721 (net vir teksboodskappe) of stuur 'n e-pos aan hulp@vryeweekblad.com.
Verwante Artikels
Sinéad, die onwaarskynlike hiphop-heldin
Die beste song. Ooit
Die beste song . . . nooit
Tussen The Beatles en The Bats
Nuwe musiek kán roerend wees
Deel
-
Deel
Fred de Vries
JoernalisFred de Vries is ’n Nederlandse skrywer en joernalis wat in 2003 na Suid-Afrika geïmmigreer het. Hy het voorheen in ’n punkgroep gespeel en het nege niefiksieboeke geskryf, waaronder Club Risiko, wat fokus op underground-musiek in die 1980’s in ses stede, insluitend New York en Johannesburg.