’n Ouer, wyser terugblik op die romkoms van my jeug

MY liefde vir die romantiese komedie het begin met my eie burleske liefdesgeskiedenis. Ek het teen die vroeë 1990’s nog nie juis enige medaljes losgeslaan vir suksesvolle verhoudings nie.

My groot skoolobsessie het my destyds na sy matriekafskeid genooi. ’n Week of drie voor die groot aand laat weet hy my hy gaan na iemand anders begin soek vir die geleentheid, maar as hy niemand kry nie, mag ek nog saamkom.

My eerste liefde op universiteit, ’n kranige sportman, het my en my kieriekuite gelos vir ’n girl met ’n lyf soos ’n Olimpiese naelloper. My kortstondige verloofde, wat net ná die groot vraag van pure skrik begin backpedal het, het die aanbod ná ’n jaar of wat beleef teruggetrek. Hy was trouens só verskrik deur ons verlowing dat hy op ’n gewraakte verlowingspartytjie die koek wat sy welmenende moeder vir ons laat bak het (fleurig versier in pienk en wit en met ons voorletters op), met ’n treksaag gesny het. Ek sou later jare een van die geskenke wat ek daardie dag ontvang het (maatkoppies) gebruik om drolletjies uit my kat se sandbak te vis...