Op die rug van mites en legendes in opstand teen magtige mans

JEANNE D'ARC

Op die rug van mites en legendes in opstand teen magtige mans

Jeanne d'Arc het in die openbaar die gesag van die Katolieke Kerk uitgedaag en sonder skroom ingemeng in manlike oorheersing in oorlog sowel as politiek. Tot aan die einde van haar lewe het sy geweier om vroueklere te dra – een van die hoofredes hoekom sy as ketter en heks verbrand is. ELSABÉ BRITS herbeskou dié vrou wie se grootste ‘sonde’ eintlik was dat sy ’n bedreiging vir magtige mans was.

MET haar “windmakerige” kortgesnyde hare, aangetrek soos ’n ridder en in bevel op die slagveld tydens die 100-jarige oorlog tussen Frankryk en Engeland, het Johanna van Arkel (of Jeanne d'Arc, soos sy oorspronklik in Frans heet) onderdanigheid aan manlike oorheersing en die Katolieke Kerk verwerp.

Haar geloof in God eerder as in ’n instelling is as hoogverraad gesien. Nooit het sy beweer sy sien of hoor God self nie, net Sint Catherine (verafrikaans as Katharina) en Marguerite (Margareta) en die aartsengel Migael. Haar vyande sowel as haar aanhangers – nou en in die verlede – fokus dikwels op haar visioene en of sy sielkundig siek was of nie. Maar dít was Jeanne d'Arc beslis ook nie.

Swaard in die hand in haar riddersmondering op ’n perd wat geen ander vrou durf ry het nie en met  ’n “heilige boodskap” is sy vort na die verloorkant van die Franse leër. Selfversekerd en oortuig van haar saak...

Slegs Vrye Weekblad-intekenare kan hierdie artikel lees.

Teken nou in vir volle toegang tot alle Vrye Weekblad-inhoud.

Reeds ’n intekenaar? Kliek “Meld aan” om voort te gaan

Vir nuwe VWB 3.0-navrae: WhatsApp 071 170 8927 (net vir teksboodskappe) of stuur 'n e-pos aan hulp@vryeweekblad.com.