Hoe om ’n kernoorlog te oorleef: Dis nie wat jy dink nie

DIT moet een van die lelikste geboue in die wêreld wees en dit is waarskynlik waarom dit nie op die gebaande toeristeweë in York, Noord-Engeland, is nie. Die bure in Monument Lane kyk skaars in die rigting van dié gebou met sy grysgrou palissadeheining, al woon hulle in council flats wat self nie watwonders is nie.

Dit was ten minste die geval toe ek die Koue Oorlog-bunker in York besoek het net voor Covid-19 toegeslaan het. Nou sal daardie selfde bure dalk nie net die aanwesigheid van die bunker wil erken nie, maar dit ook wil gaan verken en kyk hoe vinnig ’n mens daar kan inkom.

Die bunker, ’n hoofteiken van Duitse bomwerpers tydens die Tweede Wêreldoorlog, is gevestig op ’n heuwel anderkant die spoorwegwerwe, en die buitenste bolwerk lyk soos ’n reuse-model van ’n prostetiese orgaan uit die buitenste ruim. Estetiese ontwerp was nie ’n prioriteit nie toe dit in die paranoïese tye van die 1960’s gebou is om ’n paar dosyn burgerlike vrywilligers te huisves wat kernontploffings in geval van ’n kernoorlog moes aanteken...