Die opkoms en ondergang van Eugène Terre’Blanche

UIT DIE ARGIEF

Die opkoms en ondergang van Eugène Terre’Blanche

Vroeg in 1993 het Eugène Terre'Blanche vier van sy getrouste volgelinge geskors omdat hulle onder meer aan die komende verkiesing wou deelneem. Ses maande later het die ekstremis egter besluit om sélf aan die verkiesing deel te neem as onafhanklike kandidaat vir Rustenburg. Dit was duidelik dat hy iets aan sy dalende steun probeer doen het. JACQUES PAUW het destyds oor die val van die Groot Orator berig.

DIE bebaarde man met die kortmou-safaripak het op die ysterwiel van die wa gaan sit, trane uit sy oë gevee en gesê: “Ek is eintlik maar net ’n seun van die veld wat my vaderland innig lief het. Ek is soos ’n Noag van ouds wat ’n ark moet bou – ’n ark vir my eie Boerevolk.”

Dit is Februarie 1986 by die Voortrekker-gedenkmonument by Bloedrivier. Op die wa sit Eugène Ney Terre’Blanche, hoofleier van die Afrikaner-Weerstandsbeweging (AWB). Hy is 40 jaar oud en op die kruin van sukses.

Hy spreek 12 vergaderings en sowat 10,000 mense per maand toe. Die ledetal van die AWB klim tot meer as 100,000. Die buitelandse pers hang aan sy lippe en die binnelandse media skreeu histeries oor die bedreiging wat hy inhou. Hy breek NP-vergaderings op en maak van Pik Botha ’n gek. Hy beledig die Staatspresident as ’n “rugmurgontwaterde smurfie” en ’n “dowe hond”. Hy word die groot vredemaker onder die regse groepe...

Slegs Vrye Weekblad-intekenare kan hierdie artikel lees.

Teken nou in vir volle toegang tot alle Vrye Weekblad-inhoud.

Reeds ’n intekenaar? Kliek “Meld aan” om voort te gaan

Vir nuwe VWB 3.0-navrae: WhatsApp 071 170 8927 (net vir teksboodskappe) of stuur 'n e-pos aan hulp@vryeweekblad.com.