Ernst Roets moet liewer stilbly

MEER as ’n dekade gelede, toe ek aan ’n Amerikaanse universiteit gedoseer het, is ek uitgenooi om deel te neem aan ’n paneelgroep wat op ’n netelige kwessie gefokus het. Die vraag is destyds gevra of dit gepas sou wees vir die Moslem-gemeenskap van New York om ’n Islamitiese sentrum te open ’n blok of so weg van die terrein waar die Word Trade Center se tweeling-toringgeboue gestaan het.

Ek was die enigste persoon op die paneel wat gesê het die Islamitiese sentrum moes nie destyds gebou word nie. ’n Paar mense in die gehoor en medepaneellede was stomgeslaan; die patriotte wat geglo het die eerste geval van terrorisme in die geskiedenis het op 11 September 2001 plaasgevind, was verheug.

’n Oriëntalis, een van daardie geleerdes wat Arabiese mense se verskille denkbeeldig uitbeeld, behep is daarmee, dit oordryf en verdraai, en die Arabiese kultuur as eksoties, agterlik, onbeskaaf en soms as vyandig teenoor die waardes van die Westerse beskawing beskou, het daarop aangedring dat die sentrum gebou moet word en teen my gedraai. Hy was nogal teleurgesteld oor my standpunt: Ek vermoed ek is uitgenooi omdat my van te kenne gee dat ek ’n Moslem is en dat ek die bou van die sentrum dus ten volle sou ondersteun. My argument was kompleks, maar op twee temas gegrond: tydsberekening en moedswilligheid. ..

DEEL