Moordklag: Die feite van die saak

VERSKRIK sit die vyftienjarige seun, sy arms om sy bolyf geklem. Hy kyk onrustig rond, asof iemand skielik agter hom gaan verskyn. Daar staan 'n polisieman in uniform en waghou by die uitgang van die spreekkamer. Teoreties sodat hy nie ontsnap nie, eintlik prakties om hom terug te neem na die plek van bewaring waar hy as minderjarige nou in die Staat se besit is. Hy het in elk geval geen ander plek om heen te gaan nie.

Hy is tingerig en skraal, en kom sag-huiwerig voor. Ek verduidelik aan hom dat hy baie vrae gaan moet beantwoord en dat hy eerlik moet wees. Hy kan niks wegsteek nie, anders gaan dit teen hom tel in die hof, beklemtoon ek 'n tweede keer. 'n Regsmediese verslag is 'n ernstige ding, mens moet jou feite reg hê, en bowenal moet jy objektief bly. Onthou, sê ek vir hom, jy word deur 'n klag van moord in die gesig gestaar. 

Ek maak 'n nota: Hy kom ten volle georïenteer en sonder gedagteprosesversteurings voor. Hy weet dus watter dag van die week dit is, waar hy is, en hoekom hy daar is. Hy hallusineer nie en is in staat om logiese sinne te formuleer. Hy is by sy volle verstand...

Deel