Vat hande, almal van wit Kanaries tot swart Milans, want die tyd is reg

LAAT ons eerlik wees, die meeste omgewings en organisasies in Suid-Afrika is ná 30 jaar nie naastenby verteenwoordigend van die rassesamestelling van die land nie. Die meeste skole, byvoorbeeld, is óf oorwegend bevolk met wit kinders of omtrent heeltemal swart.

Ek was onlangs vir die eerste keer in jare in ’n gewone NG kerkdiens, in Kenridge, vir ’n doop. Ek was verbaas om te sien die gemeente is steeds spierwit, ten spyte daarvan dat omtrent alle mense van kleur in die omgewing Afrikaans is.

Boonop is die wit NG kerk, en die Verenigende Gereformeerde Kerk (die voormalige swart en bruin “dogterskerke”) aan die ander kant, tot vandag toe nog nie een organisasie met een sinode nie. 'n Organisasie wat veronderstel is om ’n morele rigtingaanwyser in die samelewing te wees, is 29 jaar ná die aanvang van demokrasie steeds verdeeld. Rassie Erasmus en SA rugby is tans ’n beter morele rigtingaanwyser...